Wensen + Wedstrijd

Ik wens iedereen een KLEURRIJK jaar toe!

Trouwens

Malou, die heeft ook een hele mooie weblog mét uitgebreid reisverhaal. Neem een kijkje hier.

Evie op bezoek

Met een dag vertraging kwam Evie dan toch aan. Ik haalde haar in Maputo aan de luchthaven op, en samen met Malou (die eigenlijk andere plannen had, maar gelukkig voor ons met ons mee reisde) doorkruisten we zuidelijk Mozambique van Maputo via Tofo en Vilankulo naar Chimoio.

Mijn favoriete berg

Ken je deze berg nog?

Music for Life #2

Oh, ik moet wel heel cynisch lijken. Ik, die dan ook nog eens zelf in de internationale samenwerking mijn brood verdien. Niks mis met solidariteit, dat had ik vorig jaar ook al besloten. Maar alweer: en toch. Nu de hele heisa rond Music for Life weer op gang komt, was ik nieuwsgierig naar wat er met het geld van vorig jaar gebeurde. 5,020,747 euro, weet je nog. Een absoluut record, als ik me goed herinner. Dat liefst dit jaar gebroken wordt met nóg meer in Kerstsfeer gehulde applausjes voor onszelf.

Epic Journeys: Part III - Activiteiten

We zaten niet alleen in alle mogelijke vormen van transport of bewonderden enkele bezienswaardigheden, we deden ook nog (onder andere) het volgende:

We speelden in de Beirase zee met Inês en Nicolas, de kindjes van 

Vasco en Rrrosa

Epic Journeys: Part II - Bezienswaardigheden

De reisroute uitgestippeld, tijd voor een overzicht van wát we precies aanschouwden:

Zéér smalle (maar goed van verlichting voorziene) brug 

naar Ilha de Moçambique

Epic Journeys: Part I - Reisroute en Transportmiddelen

[Bij epische reizen horen epische posten... Voor wie durft:]

Angela kwam op bezoek! Wat is het heerlijk om tijd door te brengen met zalige vrienden... Jammer dat Phil er niet bij was, maar ik ben niet zeker of hij al onze epische avonturen wel doorstaan zou hebben =)

Onze route (en transportmiddelen):

Angela kreeg een rit van aan de grens tot Chimoio

 van deze vriendelijke (doch onbekende) mensen

Veldwerk

Zowel in Gondola als in Gorongosa hebben we recent veldwerk gedaan om een inventarisatie van de bestaande toestand te maken. Daarvoor gebruikten we de nieuwe GPS die we met fondsen van GIZ (mijn werkgever) aankochten. Handig meegenomen: zo deden we nuttig werk én training in het gebruik van de GPS tegelijkertijd. Ook was het een goede manier om aan te leren hoe we de gemeten coördinaten in GIS (computerprogramma voor het maken van kaarten) konden inbrengen.

De nieuw aangekochte GPS

Het Gierenrestaurant

Zullen we eens naar het "Vulture Restaurant" gaan? vroeg Willemijn. En hoewel (uit) eten een van onze hoofdactiviteiten in de "Wat-doe-je-zoal-met-vrienden-in-Chimoio"-categorie is, ging het dit keer om een restaurant voor de gieren (en andere geïnteresseerden). 

Waarom een digitaal kadaster geen overdreven luxe is

Er zijn voor- en tegenstanders, en de kansen op mislukking zijn misschien wel even groot als de kansen op succes. Er zijn namelijk heel wat belemmerende factoren - computers vol met virussen, personeel met weinig of geen computerkennis, software die voor verbetering vatbaar is, adviseurs met weinig kennis van zaken (hmm... dit gaat dus over mij), geringe regelgeving, om maar niet te spreken over de politieke inmenging die bij landbeheer haast onvermijdbaar is.

Maar zeker in grote steden is de niet-gedigitaliseerde toestaand stilaan onhoudbaar geworden. Aanvragen en vergunningen zijn hopeloos zoekgeraakt, het papier geraakt door de minderwaardige archiveringsmogelijkheden helemaal in verval, land wordt (meer dan) dubbel uitgegeven, en niemand weet nog wie-wat-waar-en-hoe alles gepland is. Beoordeel zelf de huidige toestand in Chimoio (een stad met zo een 260.000 inwoners):

Op zeesafari

We twijfelden: Maria had ons verteld over de walvishaaien, maar bij de organisatie werd de kans om ze te zien geschat op 50-60%. En, als enige klanten in het laagseizoen, moesten we zelf de boot huren, dus goedkoop werd het niet. Maar dolfijnen en walvissen, die zouden we zo goed als zeker zien. Dat klonk al opwindend genoeg, dus (na een lange beraadslaging) gingen we ervoor!

Met deze boot:

Ouder bezoek

Ik lijk blijkbaar wel wat op papa, maar toch vooral op mama. Maar de meest gehoorde commentaar wanneer ik mijn ouders voorstel aan iedereen in Mozambique, is toch wel dat ze nog zo jong zijn. (Zie ik er misschien oud uit dan?)

Hun werkelijke leeftijd terzijde, voelen ze zich duidelijk nog niet te oud om - zoals gewoonlijk - de zotste dingen te bedenken en vervolgens ook uit te voeren. Niet alleen gingen we op een rubberbootje de zee op om walvissen, dolfijnen, walvishaaien en andere zeepracht te bewonderen, we hielpen ook een handje mee om zeevruchten te zoeken, speelden kokosnoten-petanque (inclusief zee-variant), bedachten Moz-be - een nieuwe hit in de kaartspelwereld, kregen papa zo ver dat hij mee ging snorkelen en in de golven spelen, hielden het eerste letter-laatste letter-spel meer dan een voormiddag vol, zochten de mooiste schelpjes (om dan degenen met pootjes er terug uit te filteren), lieten ons natspetteren door de prachtige watervallen, en genoten bovenal van de natuur- en mensenpracht van Mozambique. Nu nog snel wat zotte dingen bedenken voor de laatste daagjes!

Meer jacht? + Storm

Meer jacht?

De jacht

Eerst zie je een rookwolk

Studiereis naar Mutare

Hans en ik gingen met afgevaardigden van de 3 stadsbesturen waar we werken - Chimoio, Gondola en Gorongosa, lachend korten we ze ook wel af tot ChiGoGo - een kijkje nemen naar hoe stadsbesturen werken aan de andere kant van de grens, in Zimbabwe. Mutare ligt op minder dan 100 km van Chimoio verwijderd, maar aangezien Zimbabwe lange tijd onder Engels bestuur was, is er een wereld van verschil tussen de 2 steden, die qua inwoneraantal nochtans aan elkaar gewaagd zijn. En hoewel degenen die uit Manica provincie komen (dus niet Gorongosa of de inwijkelingen) zich in de lokale taal verstaanbaar kunnen maken, creëert de taalbarrière (Mozambique - Portugees en Zimbabwe - Engels) duidelijk extra afstand. Ik was die dag naast mede-organisator, adviseur, fotografe en schoenensmokkelaar dan ook nog tolk (help!).

Capulana projects

Na 3 jaar Afrika heb ik stilaan een obsessie ontwikkeld voor Afrikaanse stoffen - kitenges in Oeganda, in Mozambique gekend als capulanas. Waar in Oeganda het probleem was dat je ze enkel per 6m kon kopen, vind je ze hier enkel in de gespecialiseerde winkeltjes langer dan 1,80m. En waar ik me in Oeganda vooral liet verleiden om outfits voor mezelf te laten maken, zijn het hier veeleer huiselijke projectjes:

Kussens gemaakt van een kitenge uit Oeganda

Postkantoorrood

Jackpot

Ook dit is winter in Mozambique

(Wat een geluk!)

Ereleden

Oooooh... Wat een práchtige antwoorden op de quizvraag. En dus zijn er nu *8* nieuwe ereleden. Proficiat! Voor de nieuwsgierigen:

Ja hoor, Koen had gelijk. Die stokken, dat zijn de kapstokken van de marktkraampjes.

Verhuis

Ze is ondertussen alweer een maand weg, maar het was fijn om haar nog te zien voordat ze naar Duitsland terugkeerde. Caro kwam midden juni terug van een fietsvakantie in Zimbabwe, om eind juni op het vliegtuig te stappen. Zo een 10 dagen had ze, om al haar bagage per container te verzenden en van iedereen afscheid te nemen. Een overzicht: 

Koud

Ik kan me de commentaren uit België al voorstellen: “15 graden? Dat halen we hier zelfs in de zomer niet altijd! Dat kan je toch moeilijk koud noemen.” En toch… Afgelopen maandag en dinsdag was mijn bed (met pyama en sokken weliswaar) de enige plek waar ik het niet koud had. De rest van de tijd was DIT wat ik zowel binnen als buiten aanhad: 

 +

Onderbroek en BH, topje, kleedje, t-shirt met lange mouwen, pullover 1, 
pullover 2, jas, sjaal, hoofddoek, legging (vergeten op eerste foto), 

broek, lange sokken, korte sokken, en schoenen

Quiz

1. Waarvoor dienen de stokken aan een lintje op onderstaande foto?

EHBV

Ik dacht dat lakens en pyama wassen zou volstaan...
Maar helaas, met de beten was het daarmee niet gedaan.
Daarom besloot ik het op deze blog te gooien;
Ik heb nodig: Eerste Hulp Bij Vlooien!

Com licença!

Mogelijke probleemsituaties
Er is iemand aan de poort/aan het poortje, maar de bewakers zijn ergens achter het huis, en ik in de keuken. Of: het is nacht, er klopt iemand op een poort, maar is dat op mijn poort of ergens anders?

Idee

Een bel!

Els ontdekt de wereld

Mijn Duitstalige vrienden liggen zowat elke keer plat van het lachen als ik iets in het Nederlands zeg. Ik heb ze alvast al goed opgevoed om voor het eten "Smakelijk" te zeggen, en ook mijn blogtitel vinden ze leuk om te zeggen:

• By Theres - zomaar uit het hoofd!

• By Lara - weliswaar nadat ik het haar nog eens had voorgezegd. 

Ik ben onder de indruk. En jullie?

Please fasten your seatbelts

Er is een "vliegtuig" geland in Chimoio!

Maansverduistering

Het wordt in Mozambique helaas al vroeg donker, zo tussen half 6 en 6u. Voor een keertje was dat niet zo erg, want de maansverduistering was errug indrukwekkend!

Ochtendnevel

Hoewel ik daar deze ochtend bij het opstaan iets minder van overtuigd was, heeft vroeg op de weg zijn best wel iets magisch...

Contrast

Vorige zondag namen Theres en Klaus me mee naar Sussundenga, een dorp op een uur op onverharde weg afstand van Chimoio. We gingen er op zoek naar Sarah, die enkele weken ervoor had deelgenomen aan een opleiding gegeven door Theres. Theres had enkele mooie fotos van haar en haar dochtertje laten ontwikkelen en wilde die graag overhandigen.

Skype concert

Vroeger, in plaats van een verhaaltje voor het slapengaan, speelde mama soms gitaar voor ons. Zoete herinneringen, vooral aan de klassieker Jeux Interdits... En vanavond had ik weer geluk (dan wel via Skype en niet helemaal voor het slapengaan, maar toch)!

Constipada

Collega:    Está constipada? 

Ja, ik ben constipada - maar gelukkig betekent "constipada" in het Portugees gewoon verkouden, en zijn de problemen uitdagingen (spreek nooit van problemen, enkel van uitdagingen - les 1 in de internationale samenwerkingswoordenschat) alweer bijna verleden tijd...

Meer collega's

© Georg Jahnsen

vlnr. Georg, Hans, Barbara, Marco, Birgit, Jan, Tchutcha, Melanie,

Jutta, Jaime, Ulrike, Maria, Luisa, Karin, Isabel, Fiete, Eckehard, 

Maria, Els, Judith, Marielisa, Adrian, Bert, Margarita en Christian

Zijn dit nu al mijn collega's?

Ironisch

Ik had al een rekening bij:

"De bank die uw taal spreekt" - helaas spreken ze geen Nederlands (of zelfs Engels)

En opende nu ook een rekening bij:

"De bank van ons land" - even door de vingers zien dat 'mijn' land België is

Identificatie van de stadsgrenzen

Gegeven:

De enige kaart van de stad, met een daarop een voorstel voor de grenzen van de stad (links), 

en een digitaal satellietbeeld met aanduiding van de nationale weg, riviertjes en enkele herkennningspunten (rechts)

Herfst

En ja hoor, het wordt hier frisjes. Gisteren liep ik zowaar de hele dag in mijn trui rond. En vooral 's nachts wordt het flink koud. Brrrr...

A vida dura

Ach... Het "harde leven" (in het Portugees a vida dura) in Afrika... Ik voel me vaak een beetje ongemakkelijk bij de bewonderende blikken van mensen in Europa, omdat ik ergens in de bush in Afrika werk. Waarbij ze zich misschien ook nog inbeelden dat er geen electriciteit, internet of telefoonnetwerk is; en het water waarschijnlijk kilometers ver weg te voet gehaald moet worden. En toegegeven, het is niet altijd even gemakkelijk om ver weg van je familie en vrienden te wonen, en de werkomstandigheden zijn niet altijd ideaal, maar barre levensomstandigheden zijn de meeste expats vreemd.

De Mozambikanen daarentegen...

Diamant²

Mamie en papie, oftewel mijn grootouders langs papa’s kant, zijn maar liefst 60 (zestig!) jaar getrouwd. Proficiat!!! 60 dikke kussen (virtueel is dat best te doen ;) uit Mozambique: xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx. Hoewel ze in veel dingen mijn grote voorbeeld zijn, vrees ik een beetje dat ik hen dít niet zal nadoen... En wat is het jammer dat ik morgen niet kan meefeesten, maar ik denk aan jullie tijdens het werk (Mozambique heeft een socialistisch verleden, en paasmaandag is dan ook geen vrije dag).

Intussen is het aantal achterkleinkinderen al verdubbeld!

Routebeschrijving

Dit jaar vond de Vollversammlung (jaarlijkse bijeenkomst van alle GIZ-ED collegas) plaats in Inhambane. Ik reed er samen met Georg, vrouw Shanti en baby Jamal met de auto naartoe. En hoewel Inhambane meer dan 700km verwijderd is van Chimoio, is dit de wegbeschrijving:

Indien niet duidelijk leesbaar, alhier:

1. Volg de EN6
2. Sla rechts af naar de EN1
3. Sla linksaf richting Av. de Maguiguana
4. Sla linksaf naar de Av. de Maguiguana
5. Aangekomen!

De door Google Maps aangegeven kilometers zowel als de benodigde tijd zijn verbazingwekkend accuraat. We deden er inclusief 2 mini-koffiepauzes en een korte lunchbreak ongeveer 10 uur over.

Een Nederlands weekend

Wouter en Willemijn, een Nederlands koppel dat hier in Chimoio woont, nodigden me uit voor een weekendje in Casa Msika, een toeristisch oord op de weg van Chimoio naar Manica. Ook John, Tjitske, Tristan, Linda, Wiebe en Siem waren daar. Het werd een heerlijk relaxed weekend!

Lekker niets doen aan/in het zwembad

Decentralisatie

(bron)

Decentralisatie - ik sprak erover in deze post - is een buzzword in de internationale samenwerking. Maar wat betekent het nu eigenlijk?

Het idee

De-centraliseren - het woord zegt het zelf - betekent bevoegdheden minder centraal gaan regelen. Verantwoordelijkheden worden verdeeld en/of komen op lager niveau te liggen. Henry Mintzberg geeft (volgens Wikipedia) drie voordelen van decentralisatie:

In mijn tuin

Toen ik vanmorgen uit het raam keek, kon ik mijn ogen niet geloven... Kijk even mee:

Er staat niet elke dag een giraffe in je tuin!

Par-tie

Het was Caro's verjaardag en Èva's laatste weekend: Feestje!!! Simon, Marcus, Georg, Shanti en Jamal, en Klaus en Therese konden helaas niet meefeesten, maar dat kon de vreugde niet bederven (EN Caro, Lara, Èva en ik hadden een EXTRA grote portie tacos). 

Fusie

Sinds 1 januari 2011 is DED, de organisatie die mij in dienst nam, met 2 andere organisaties gefusioneerd tot GIZ. GTZ, DED en Inwent waren alle drie Duitse overheidsorganisaties, die vanuit verschillende perspectieven actief waren in de internationale samenwerking. 

Speelmachine

Wie heeft er een speeltuin nodig als je ook een superspannende oude machine ter beschikking kan hebben?!

Fachgruppe

Collega stadsplanner Georg tijdens een presentatie over zijn/ons werk

Afgelopen week vond mijn eerste 'Fachgruppe' plaats. Mijn organisatie richt deze 'vakgroepen' enkele keren per jaar in, met het idee informatie uit te wisselen tussen collega's die gelijkaardig werk doen. Aangezien mijn werk de lokale overheid ondersteunt, behoor ik tot de 'decentralisatie'-vakgroep, tezamen met mijn collega stadsplanners en andere collega's die samenwerken met civil society-organisaties. Maar Hans en de andere economen werden echter ingedeeld bij de Nachhaltige Wirtschaftsförderung-vakgroep (duurzame economische ontwikkeling). Omdat ons werk echter sterk samenhangt, werd ook een sub-vakgroep Municípios gecreëerd, waarbij ieder die met stadsbesturen samenwerkt informatie kan uitwisselen.