Sunday, June 18, 2017

In en rond Puerto Vilamil

Oktober 2016
Ik heb een grote blaar op mijn voet van de tocht naar de vulkaan; in eerste instantie prik ik hem gewoon door, maar op aanraden knip ik toch het vel er van af. Slecht idee... Het vel eronder is nog helemaal niet klaar om oppervel te zijn, het lekt nog. Speciale antiblarenpleisters hebben ze in de lokale apotheek niet, dus behelp ik me met gaas. Maar zelfs afgedekt pikt het de eerste dagen gemeen en duurt het tot na de vakantie tot het echt helemaal genezen is.

Ik zou met de gidsen van Los Túneles naar een ander eiland varen, maar het waait te hard dus dat gaat niet door. Erg jammer is dat ook niet, want ik ben wel in de stemming om lui te zijn en er valt in en rond toch nog genoeg te beleven om niet alleen maar wat op het strand te liggen. Je kan bijvoorbeeld een fiets huren en tot aan de Muro de las Lágrimas (de muur van de tranen) fietsen. De muur is een herinnering aan het niet zo mooie verleden van Galápagos: het is een deel van een gevangenis die door gevangenen in helse omstandigheden werd gebouwd vlak na de tweede wereldoorlog en die tot eind jaren 50 gebruikt werd.

Onderweg zijn er overal uitkijkpunten en andere dingen te ontdekken. Die gaan meestal over kleine zijpaadjes die niet per fiets begaanbaar zijn, dus laat je je fiets gewoon achter in het fietsenrek. Zonder slot, want dat lijkt niet nodig op Isabela.

Mijn fiets. Ik besluit in een ruk tot aan de Muro de las Lagrimas te fietsen en dan op de terugweg de zijpadjes te nemen.

De Muro de las Lágrimas. 

De muur ligt tegen een heuvel aan, die je ook kan beklimmen via een netjes aangelegd pad. Boven heb je een mooi uitzicht over het eiland en Puerto Vilamil, het dorpje op Isabela

Ik vind zowaar zelf een landschildpad. Ik ben er trots op :)

Zijpadje dat naar een kleine baai leidt


Spannende tunnel

Die leidt naar deze lagune. Heerlijk rustig is het hier

Een ingestorte lavagang

Een niet-ingestorte lavagang ;)

Flamingomeer; rechts allemaal vogelpootjes


En natuurlijk op heel veel plaatsen de iguanas. Ik kan er best lang naar kijken, al doen ze in het algemeen niet veel.

Hier zitten ze goed gecamoufleerd. Hoe langer ik kijk, hoe meer ik er ontwaar. Schattig zijn de kleine iguana'tjes boven rechts

Lekker boekje lezen aan het strand. 

Tijd om te vertrekken. Aan de haven van Puerto Vilamil, waar ook de pinguins op het eilandje recht vooruit moeten zitten. Dat is een andere tour die ik niet gedaan heb, dus probeer ik ze nog op vanop de boot te spotten, maar dat lukt helaas niet.


Grappige mededelingen

Hoewel ze zo goed als uitsluitend op toerisme overleven, spreekt lang niet iedereen even goed Engels. Voor mij wel handig, want zo kan ik zonder me al te veel te schamen mijn "portanhol" (mix tussen Spaans en Portugees) uitproberen - wat nog verbazend goed lukt. Na een tijdje krijg ik best wel vaak opmerkingen als "waar heb je Spaans geleerd" en "je Spaans is best ok", en lukt het me ook om interessante dialogen te voeren. 

Andersom is het vaak behelpen met Google Translate, en krijg je vaak zinnen die pas als je het in het Spaans leest ook betekenis krijgen.

Links: In het Spaans staat er "Als je weggaat, doe het licht uit"; Rechts "Verspil geen water want druppel per druppel raakt het op"

Dit is gewoon een grappige mededeling in de kathedraal in Guayaquil: "Attentie: De Heer spreekt met je, maar niet via je telefoon. Zet hem af of laat hem thuis!"