1 mei

Mozambique heeft een socialistisch verleden. Ook hier is 1 mei een feestdag: Dag van de Abeider heet het. Een ode aan alle werkende mensen - en dat wordt ruim geïnterpreteerd. Er wordt een grote optocht georganiseerd waaraan alle ondernemingen (ruim geïnterpreteerd) kunnen deelnemen. Het is om 9u 's ochtends dan ook al koppen lopen:

Organisaties in formatie

Voor zover het oog rijkt

Aan de Praça dos Heróis, het Heldenplein, is een tribune opgezet voor het belangrijke volk. Daar doen de deelnemende organisatie hun dansje/zingen ze hun lied/doen ze hun act/... Het is ook het eindpunt van de stoet dus er staat al snel een enorme mensenmassa van verschillende rijen dik. Sommige kinderen klimmen in de bomen voor een beter uitzicht.

Deze man heeft duidelijk ambities - in de zakken zit popcorn, die hij gebruik makend van de plastieken beker als maat verkoopt

Links- en rechtsboven de kinderen in de boom

Close-up van de boom

Belangrijk: een zichzelf respecterende organisatie heeft een capulana (afrikaanse stof), ofwel door de werkgever bijgedragen ofwel door de werknemers betaald. Iedere werknemer kan dan - afhankelijk van wat er werd afgesproken - zijn capulana zo ombinden of door een kleermaker laten omvormen tot een specifiek kledingstuk.

De omgebonden versie

De op maat gemaakte versie

Het is 1 mei, het gaat ook/vooral over de rechten van de werknemer. Veel organisaties hebben posters bij met niet mis te verstane boodschappen.

Deze bijvoorbeeld "eisen salarisgerechtigheid"

Er rijden ook heel wat auto's en vrachtwagens mee, al dan niet versierd met typische items van het bedrijf, tot zelfs complete nagespeelde scenes van het dagdagelijkse werk. Enkele pareltjes:

Het provinciaal agricultuurdepartement met bananenbomen; dierenartsen en een campagne tegen hondsdolheid; iemand van het cashewnotenproject en de jacht(?)sector

Wat doet het justitie-departement? Die zitten aan een bureautje (linksboven); rechtsboven accessoires uit een bouwwinkel; linksonder een operatie door het chirurgisch team van het centrale hospitaal; en rechts beneden de HIV-raad, die aanraadt je te beschermen.

EDM (electriciteitsmaatschappij) linksboven en Cahora Bassa (energieleveringsbedrijf) rechtsonder hebben allebei personeel boven op de palen hangen; veiligheidsmaatschappijen paraderen netjes in de pas voorbij; en ook leerkrachten laten zien hoe hun werk eruit ziet (linksonder).

De twee bovenste foto's zijn van de vrachtwagens van InterChimoio, een van de duurdere hotels in Chimoio. Wat doe je zoal in de InterChimoio? Slapen, inchecken, wijn drinken, de zout- en pepermolen gebruiken en koffie van het espressomachine vragen; onderaan een vleesbedrijfje en rechts een mobiele ambulance.

Opzij! De mijnenvegers kijken na of er niet nog mijnen begraven liggen (gelukkig vonden ze niets!); het stadsbestuur kwam met alle zware machines: tractor, graafmachine en nivelleermachine. De spoorwegbouwers en een laswerkplaats hadden ook levendige imitaties.

Met geld van GIZ kon deze man van het stadsbestuur de cursus voor de bediening van de nivelleermachine volgen; sindsdien groet hij me steeds even enthousiast.

Linksboven nog een ontmijningsauto met de boodschap "Raak geen vreemde objecten aan, het kunnen mijnen zijn"; rechtsboven de tchovabestuurders; onderaan een lokale melkfabriek en een internationale melkcooperatieve. 

Aan het begin van onze wandeling kwamen we ook nog deze MDM-stoet - een van de oppositiepartijen  - tegen; niet helemaal duidelijk hoe dat die in het plaatje paste...