Afscheid in Harrismith

Het is onze laatste dag samen, en die brengen we door in Harrismith, waar we verblijven in in een grand chique villa.

Lunch aan de villa

We trekken het stadje in voor laatste inkopen, inlichtingen voor de bus naar Johannesburg de volgende dag en een internetcafé om accommodatie te zoeken voor de volgende dagen en foto's uit te wisselen.

Uiteindelijk trekken we nog naar de botanische tuin, aan de voet van de Platberg, maar de botanische tuin blijkt -buiten een toegangspoort - nergens te vinden (de bewaker aan de toegangspoort had ons al gewaarschuwd dat het niet veel soeps was, een understatement).

De volgende dag nemen we na een uitgebreid ontbijt afscheid aan de bushalte: ik reis naar Johannesburg, mama en papa verblijven nog 3 dagen in Clarens alvorens naar België terug te keren. Dankjewel voor een fijne vakantie!

Giant's Castle bis

Aan de uitgang van het reservaat de vorige dag staat dezelfde man als we de eerste dag (toen we wegens aardverschuiving niet door konden) tegenkwamen. We vertellen hem dat we de volgende dag terugkomen, wat hij een erg goede grap vindt - tot we dan ook écht terug opduiken... De weerupdate voor vandaag:

(Zo goed als) Geen wolkje aan de lucht

We zijn dan ook ambitieus: we willen tot aan een berghut geraken. Echter, een uur in de wandeling gebeurt er dit:

Mama's zool komt los - een gevolg van het door het water waden van de dag ervoor?!

Rotstekeningen in Giant's Castle

De rivier ziet er de volgende dag nog even hoog uit, maar de weg is schoongemaakt en we geraken zonder problemen in tot aan het Giant's Castle Camp.

Daar worden we echter met volgend bord gewaarschuwd:

De White Mountain

Van de White Mountain Inn tot het Giant's Castle Reserve in de Drakensbergen is het slechts een 30 km, maar wegens de slechte weg rijden we telkens meer dan een uur. Onderweg komen we deze Secretary Bird tegen:

Verderop is het marktdag, we stoppen om brood, groentjes en fruit te kopen. Het is een erg traditionele markt, met vooral veel ingewanden en nog meer vliegen. Ook speciaal: veel vrouwen hebben een soort witte pasta op hun gezicht gesmeerd, zoals dat blijkbaar ook typisch is in Ilha de Moçambique.

De rivier is overvol: een gevolg van de regen van de dag ervoor?

Van St. Lucia naar Giant's Castle

We rijden via de N2 naar het zuiden. Onderweg stoppen we aan de Tugela monding. De Tugela, inderdaad van de Tugela Falls in de Drakensbergen, vanwaar ze 502 km verder, via de KwaZulu-Natal Midlands, uitkomt in de Indische Oceaan.

Impressies van onderweg. De "typische Afrikaanse hutjes" (rechts op de foto) zijn hier bolvormiger.

Een extra dagje St. Lucia

We hebben alles ingepakt, afscheid genomen van de baas van het guest house, want: het idee is om vandaag naar het zuiden te rijden, naar een ander plekje op het strand. Enkel nog even de "ocean view" gaan bewonderen, en dan zijn we weg...

Vleermuizen aan het guest house

De ocean view blijkt ook een riviermonding te hebben. Die willen we ook wel zien.

En dan is er ook nog de "Boardwalk", vanwaar je nijlpaarden, krokodillen en andere dieren kan bewonderen. Betreden op eigen risico, maar wij zijn dapper genoeg!

Uiteindelijk besluiten we gewoon nog een dagje in St. Lucia te blijven. Het is er zo mooi. We checken in in de backpackers, laten onze kleren wassen, gaan zwemmen, doen inkopen en koken ons eigen kostje. Ideaal!

Cape Vidal

We stonden op tijd aan de poort van het natuurreservaat, want het aantal auto's dat dagelijks toegelaten wordt, is beperkt. We reden eerst tot aan Cape Vidal, een stukje strand in het natuurreservaat dat open is voor het publiek. Voor de kust liggen rotsen, die de golven grotendeels tegen houden én visjes aantrekken. Heerlijk badderen en snorkelen dus. Ook papa waagde zich aan een duik:

Aapjes op het strand

Saint Lucia

De hele vakantie al had ik het over "Santa Luc-I-a" (accent op de i), totdat ik eindelijk doorkreeg dat je in Zuid-Afrika "Saint LOEsja" zegt. Oeps...

In de ochtend, na de speurtocht naar het postkantoor, nemen we een duik in de zee. Een fijne plek om te zwemmen (lees: in de golven te spelen), maar helemaal gerust zijn we er niet op: dit is haaiengebied, maar er zijn geen haaiennetten. Zwemmen op eigen risico. Dicht bij de anderen blijven lijkt ons niet onverstandig (strength in numbers).

Deze familie vindt het aan de parking ook al best ok. Ook twee dagen later, als we voor een avond-duik in de zee gaan, is meer dan het strand de parking "the place to be": braais (=barbecue), muziek en drank beschikbaar.

In zeven haasten eten we onze pizza op: we boekten de namiddagboot op het St. Lucia estuarium. Twee uur lang genieten we van de rust op het brakke meer.

Ithala

Vroeg in de ochtend laten we Vryheid achter ons, om meer beestjes te gaan bewonderen in Ithala Game Reserve. De giraffen staan ons al aan de ingang op te wachten.

Ithala ligt in een erg heuvelachtig gebied, in het noorden begrensd door de Pongola-rivier.

Spioenkop

Mijn knie doet vervelend, dus besluiten we op 2 januari om richting kust te trekken. Onderweg stoppen we in Spioenkop, in januari 1900 de lokatie van de "Slag van Spionkop", een veldslag tussen Britse strijdkrachten en Afrikaners (Boers), waarbij de laatsten aan het langste eind trokken. Vandaag is het een natuurpark aan de Spioenkop Dam. 

Deze kant van het stuwmeer is erg populair bij (vooral Zuid-Afrikaanse) toeristen, niet enkel voor de wildlife, maar ook om te vissen.

Een kudu

De Sfinks

Deze rots heet passend "de Sfinks", en is de eindbestemming van onze nieuwjaarswandeling. (Hoewel: eens aangekomen zijn we natuurlijk nieuwsgierig naar wat er verderop nog is, dus lopen we nog door tot aan de "Breakfast Stream".)

Platypus of draak?

Hmmm... Niet de beste Photoshop - kijk voor de originele platypus hier

Wraawr!

Wat vind jij?