Aan de uitgang van het reservaat de vorige dag staat dezelfde man als we de eerste dag (toen we wegens aardverschuiving niet door konden) tegenkwamen. We vertellen hem dat we de volgende dag terugkomen, wat hij een erg goede grap vindt - tot we dan ook écht terug opduiken... De weerupdate voor vandaag:
(Zo goed als) Geen wolkje aan de lucht
We zijn dan ook ambitieus: we willen tot aan een berghut geraken. Echter, een uur in de wandeling gebeurt er dit:
Mama's zool komt los - een gevolg van het door het water waden van de dag ervoor?!
Ik wandel terug om papa's bergschoenen te halen, die gelukkig in de auto staan. Handig als je ouders dezelfde schoenmaat hebben =) Mama blijft schoenloos achter.
De gsm is maar schijn: geen netwerk. We spreken af dat als ik over 2 uur niet terug ben, ze maar aan de terugtocht beginnen. Raar hoe we aan de gsm - en de constante bereikbaarheid - gewend zijn geraakt...
Er is geen schaduwplekje te vinden, dus zijn de paraplu's wel handig
Ik kom net op tijd terug: een groep bavianen vinden mama en papa erg interessant en komen steeds dichterbij. Snel op naar veiligere oorden!
We trekken verder de bergen in. We zitten nog in het groene gedeelte, net voor het steile, rotsige gedeelte, en krijgen magnifieke zichten:
Intrigerend, de geel-groene lijn langs de berg omhoog. Een andere grassoort?
En ook intrigerend: de "scheuren" in de berg, kleine erosieplekken
Irritant: het gras waar we doorwandelen heeft allemaal kleine weerhaakjes en blijft óveral vastzitten. En dat jeukt!
Wegens de vertraging besluiten we dan toch niet tot aan de berghut te gaan. Maar we willen graag een rondtour doen, en zien de terugweg van boven op de berg in het dal liggen, dus: recht vooruit, zonder weg (dat zijn we ondertussen toch al gewoon, lijkt een beetje ons handelsmerk ;)
Deze (dode) slang komen we tegen wanneer we terug op de weg zijn
Eens terug aan de auto hebben we nog tijd om
No comments:
Post a Comment