Intussen zijn alle triciclos uitgedeeld: op vrijdag overhandigden we er 11 in Manica en 6 in Messica. Een update over Manica volgt later, maar hier alvast verhalen uit Messica:
We gingen wat sneller door het "officiële" gedeelte, aangezien we wegens vertraging in Manica zo een 2 uur later dan verwacht aankwamen. De organisatie die ons hielp met de identificatie van de begunstigden van de triciclos zet zich in voor het welzijn van kinderen, jongeren en wezen.
De eerste triciclo was voor Raisa Pedro. Ze is 17 jaar en is zowel fysiek als mentaal gehandicapt, al sinds haar geboorte. Ze kan niet lopen en ziet niet zo goed. Ze leeft met haar mama. Met de triciclo zal het voor haar en haar familie gemakkelijker zijn om bijvoorbeeld naar de kerk te gaan. Ook zou de familie graag willen dat Raisa naar school gaat, maar tot nu toe was dat niet mogelijk.
Marcos Luis Zeca is 21 jaar. Als hij lang staat of gaat, beginnen zijn benen te trillen, iets wat begon toen hij elf jaar was. Hij woont bij zijn ouders, maar aangezien dat wat ver van de school is, leeft hij tijdens het schooljaar aan de school. Hij zit in het vierde middelbaar en zou hierna graag journalist worden.
De kleine Nelson José is 10 jaar en woont bij zijn mama. Hij werd geboren met een probleem aan zijn been en kan hierdoor niet gaan. Hij zit ondertussen in het derde leerjaar en hoopt later verpleger te worden. We twijfelden een beetje om hem de triciclo te geven want hij is nog wat een de kleine kant, maar aangezien hij er wel al mee kon fietsen, beslisten we toch in zijn voordeel. Met de triciclo wordt het gemakkelijker om naar school te gaan of vriendjes te bezoeken.
Oeps: op de foto hieronder zie je niet Chelta, zoals het papier suggereert, maar Bernardo Simão. Hij kon ons zijn leeftijd niet vertellen, maar zit ondertussen in het derde leerjaar. Zijn benen hebben sinds zijn geboorte geen kracht en hij kan er enkel met hulp van iemand anders mee wonen. Hij woont samen met zijn ouders en 2 broers en wil graag leerkracht worden.
De voorlaatste triciclo was voor Chelta (en dus niet Bernardo). Chelta is 13 jaar en moest erg hard lachen toen ik vroeg of ze al getrouwd was. Natuurlijk niet! Ze zit in het zesde leerjaar en woont bij haar grootmoeder langs vaders' kant, want haar ouders zijn gescheiden. Vorig jaar, toen ze water ging halen aan Rio Rêvue, werd ze gebeten door een krokodil, waardoor ze haar been verloor. Met de triciclo wordt het voor haar gemakkelijker om naar school en naar de kerk te gaan.
Er waren aanvankelijk maar 5 triciclos gepland voor Messica, dus werd er wat gediscussieerd naar wie de laatste zou gaan. Uiteindelijk werd er, in overleg met het hoofd van de organisatie en de lokale autoriteit, in het voordeel van João Armando beslist. Hij is 29 jaar. Toen hij 4 jaar was, kon hij ineens niet meer gaan. Zijn ouders zijn gestorven en nu leeft hij ofwel bij zijn broers of bij zijn grootmoeder. Aangezien het op dit moment oogsttijd is, had zijn grootmoeder hem meegenomen naar de machamba, de familie-akker, dus was hij er niet bij. Op de foto zie je zijn broer, die de triciclo in naam van João ontvangt.
Tot slot maakten we nog een "familiefoto":
fantastisch Els om al die kinderen gelukkig te kunnen maken,dat geeft een warm gevoel in dit kille België op klimatologisch vlak dan wel,het is hier precies herfst met heel veel bladeren aan de bomen!!!geniet van al jullie warmte en een dikke knuffel,Chris
ReplyDeletePrachtig Els, blijft mooi om te volgen wat je daar allemaal doet en wat moet het een fijn gevoel geven dat dit zo tot stand gekomen is! Liefs, Malou
ReplyDelete