Ik ken Els al van toen we samen architectuur studeerden, en we reisden ook al samen naar India en Tanzania. Dit keer was het dichter bij huis: logeren bij mij in Rotterdam. Ze kwam met haar vriend Philip en hun zoontje Kasper af voor het 1-mei weekend. Te laat besefte ik dat 1 mei in Nederland géén officiële vrije dag is, en dat ik wegens de lesactiviteiten ook niet zomaar vakantie kon nemen. Jammer!
Het was echt een fijn weekend - niets moest, alles kon. We deden alles op het gemakje, Kasper is ten slotte nog maar 1,5 jaar. Wat een zalig kind: altijd lachen, altijd vrolijk. Els en Philip kwamen zonder al te veel bagage, zonder buggy of speciaal eten, maar voor Kasper was dat allemaal helemaal ok. Wat gemakkelijk! En ik moest elke keer opnieuw lachen als Kasper te pas en te onpas zijn "Oh, nee!"-zinnetje (met de perfecte intonatie!) bovenhaalde: dat was blijkbaar het laatste nieuwe, en hij kon er geen genoeg van krijgen - logisch ook als de volwassenen er telkens weer van beginnen te proesten.
Op de speeltuin in de buurt
