Sunday, October 11, 2015

Els, Philip en Kasper

Ik ken Els al van toen we samen architectuur studeerden, en we reisden ook al samen naar India en Tanzania. Dit keer was het dichter bij huis: logeren bij mij in Rotterdam. Ze kwam met haar vriend Philip en hun zoontje Kasper af voor het 1-mei weekend. Te laat besefte ik dat 1 mei in Nederland géén officiële vrije dag is, en dat ik wegens de lesactiviteiten ook niet zomaar vakantie kon nemen. Jammer! 

Het was echt een fijn weekend - niets moest, alles kon. We deden alles op het gemakje, Kasper is ten slotte nog maar 1,5 jaar. Wat een zalig kind: altijd lachen, altijd vrolijk. Els en Philip kwamen zonder al te veel bagage, zonder buggy of speciaal eten, maar voor Kasper was dat allemaal helemaal ok. Wat gemakkelijk! En ik moest elke keer opnieuw lachen als Kasper te pas en te onpas zijn "Oh, nee!"-zinnetje (met de perfecte intonatie!) bovenhaalde: dat was blijkbaar het laatste nieuwe, en hij kon er geen genoeg van krijgen - logisch ook als de volwassenen er telkens weer van beginnen te proesten.

Op de speeltuin in de buurt


Philip is een expert in geocaching - een leuke activiteit waar je met behulp van coördinaten die je op een gespecialiseerde website op het internet vindt, een "schat" moet zien te vinden. Meestal een doosje, waar wat dingen in liggen. Je kan dan zelf er iets bij leggen en/of er iets uit halen. Er zijn zelfs speciale "geotags", die je ergens achterlaat, en die andere mensen dan weer kunnen meenemen en elders achterlaten. Door middel van de code kun je van dan elke tag volgen welke reizen hij maakt. Heel plezant. Zowel in Kinderdijk als op de kinderboerderij, waar we op zondag heengingen, vonden we een route, die we allebei deden. Op de kinderboerderij moest je zelfs ook nog allerlei raadseltjes oplossen vooraleer je de code kon kraken waarmee je het cijferslot van het kistje kon openbreken. Spannend!

De schat in Kinderdijk

Op de kinderboerderij

Lunchen in de Markthal

1 comment:

  1. Het was echt een super weekend. Gepost op de dag dat ons meneertje 2 jaar geworden is!
    De foto waarbij we opgingen in het windmolen-landschap had er ook goed bij gepast.
    En wat een goede gastvrouw. Lekker eten maken. Een zacht bed afstaan voor een matras.
    Alleen goede herinneringen.

    Dikke knuffel

    ReplyDelete