COVID-19 in Kameroen

Het is iets dat me sinds het begin van de coronacrisis intrigeert: hoe komt het dat Afrika grotendeels aan corona ontsnapt? Ik heb er nog steeds geen antwoord op. Er zijn nochtans genoeg mogelijke hypotheses:

• Afrika ontsnapt er helemaal niet aan, er wordt gewoon veel minder getest (maar: vooralsnog lijken de ziekenhuizen het aan te kunnen, zelfs terwijl de capaciteit veel minder is dan in Europa)
• Het klimaat in Afrika is gunstiger want veel warmer (maar: Brazilië?)
• Afrika is minder geglobaliseerd, dus er was/is minder instroom van potentieel corona-positieve reizigers (maar: binnen Afrika wordt er wel degelijk heel wat gereisd, dus eens het virus "binnen" is - en dat is het - zou dat minder uitmaken)
• Afrika was succesvoller in zijn lockdowns: een collega die tijdens de eerste lockdown in Rwanda woonde, vertelde hoe strikt het was: Je mocht absoluut niet op straat behalve 1x per week om boodschappen te doen. Wie betrapt werd op een andere activiteit en/of een kleine omweg naar huis, werd de gevangenis in gegooid. Er werden blijkbaar zelfs 2 jongens doodgeschoten omdat ze zich niet aan de regels hielden. Ook in Oeganda en Kameroen weet ik dat er strikte regels waren. Maar: die zijn (toch zeker in Kameroen) weer grotendeels afgeschaft.
• Mensen in Afrika hebben een betere weerstand want ze worden veel meer aan ziektes zoals malaria, dengue, HIV, etc. blootgesteld. Of de cynischere variant: degenen die een zwakkere weerstand hadden, zijn al aan andere ziektes gestorven...

Dit zijn zomaar enkele hypothesen, er zijn er waarschijnlijk nog heel wat meer... 

Wat het leven hier in Kameroen betreft, is het erg ambivalent: je wordt verondersteld om bepaalde dingen wel/niet te doen, maar niemand spreekt je erop aan als je die adviezen niet volgt. En zo komt het dus dat in de gedeelde taxis (daarover waarschijnlijk later meer) sommigen wel en sommigen geen masker dragen, en anderen het dan weer onder hun kin, aan hun oor of rond hun pols hebben hangen. In winkels hebben mensen vaak geen masker aan, behalve in de 'Europese' winkels (ze hebben hier o.a. Spar en Carrefour), daar word je er zelfs op aangesproken. In sjieke hotels wordt het ook verwacht als je rondloopt; in het hotel waar ik verblijf draagt niemand een masker (het is nochtans een net hotel en zeker niet het goedkoopste, maar niet het soort hotel waar conferenties georganiseerd worden).

De afgelopen 2 weken hielp ik mee met de organisatie van 3 keer een tweedaagse training voor de councillors van de steden van de South West provincie waar we mee samenwerken. Vanwege de veiligheidssituatie nodigden we hen uit in Douala in plaats van de training ter plaatse te doen. We zetten de desinfectiegel neer aan de ingang en gaven iedereen een mondmasker per dag. In het begin hebben de meeste mensen het nog aan, maar na een tijdje gaan ze meer en meer uit. En als afscheid kreeg ik een dikke knuffel (nu ja) van een aantal mensen. Om maar te zeggen... 

Aan het begin van de workshop: iedereen met mondmasker (nu ja, sommigen zetten het af voor de foto)

Na een tijdje: half en half

Tegen het einde: bijna niemand heeft het nog fatsoenlijk aan

Om eerlijk te zijn: ik ben zelf net zo. In het begin doe ik nog mijn best, maar na een tijdje zet ik het vaak af, zeker als ik zit. Pfff... Ingewikkeld allemaal.

Op de bureau van GIZ in Yaoundé tijdens mijn eerste week in Kameroen

Tussen collega's van GIZ Douala tijdens de team building van afgelopen week

Het is natuurlijk niet zo dat er geen COVID-19 is in Kameroen. Als je de cijfers bekijkt, lijkt er net een nieuwe golf over zijn hoogtepunt heen te zijn, maar in het nieuws of op straat wordt daar amper over gesproken.

Overzicht van coronasituatie vandaag 31/10/2021 op de website van de WHO

Vleermuizen in Yaoundé

Vanuit het guesthouse waar ik verblijf, tegen de heuvelrug aan, heb ik een mooi zicht op (een deel van) Yaoundé. Het spectaculairste deel is de valavond, wanneer er ineens honderden en duizenden vleermuizen besluiten om richting het noorden te vliegen. Elke avond opnieuw. Naar waar? Geen idee. Een vleermuizenvergadering? Op 7 oktober zag de hemel er ook nog eens prachtig uit. Ik maakte er verschillende filmpjes van en zette ze samen in in dit filmpje. (Om het beter te appreciëren het filmpje schermbreed bekijken.)

Samenwerking met de "duivil"

(Ja, die schrijffout is intentioneel)

Eindelijk, na een maand vertraging, ben ik aangekomen in Kameroen. Het probleem was dat de Ambassade van Kameroen in België een uitdrukkelijke brief vroeg van het Kameroenese Ministerie van Buitenlandse Zaken, waarin ze toestemming geven dat ik in Kameroen mag werken. Uitdrukkelijk, want in het akkoord tussen de Kameroenese en de Duitse overheid staat dat als er geen antwoord komt op de aanvraag (van mijn werkgever, GIZ in dit geval), die na twee maanden automatisch als goedgekeurd beschouwd wordt. Die aanvraag was al in februari gedaan, maar was in dit geval dus niet voldoende. Dus werd het wachten op de brief, en kon ik niet op 2 september vertrekken zoals gepland was. De brief kwam dinsdag 28 september, zodat ik woensdag naar de ambassade kon voor het visum, donderdag de PCR-test deed, vrijdag daarvan het resultaat kreeg en zaterdagmiddag 2 oktober op het vliegtuig naar Kameroen zat, exact 1 maand na de geplande datum. Opgewonden, zenuwachtig en ook droevig (afscheid nemen is altijd moeilijk) tegelijkertijd.

Het Ministerie van Buitenlandse Zaken, of Ministère des Relations Extrangères wordt afgekort tot MINREX, een erg koninklijke naam. Het ministerie waarmee het project waarin ik tewerkzaam ben samenwerkt, het ministerie van decentralisatie en lokale ontwikkeling, oftwel Ministère de la Décentralisation et du Développement Local wordt daarentegen afgekort als MINDDEVEL. Ik kan er niet anders dan een breinduivel in zien 😊. Zelf ga ik op lokaal niveau werken, in samenwerking met verschillende lokale NGOs om de burgerparticipatie in de gemeentelijke beslissingsvorming te verbeteren. Ik ben benieuwd naar hoe dat gaat gaan; ik heb er alleszins zin in!