De 4 seizoenen in Oeganda

Toegegeven, het is zéker niet altijd zonnig in Oeganda, maar 4 seizoenen, dát bestaat hier echt niet. Er zijn weken dat het serieus kan regenen, maar dat ziet er dan bijvoorbeeld zo uit: ’s ochtends zon; om 10u bewolkt; om 10u15 een gigantische stortbui die de straten en vooral de sloppenwijken doet overstromen; 11u einde van de regenbui; en tegen dat ik weer buiten kom rond 13u voor lunch, ben ik vergeten dat het ooit geregend heeft omdat het zonnetje alweer stralend schijnt. Ooit moet er een min of meer vaste periode van regenseizoen bestaan hebben, maar alleszins niet meer sinds dat ik hier ben.

Maar tóch hadden we de 4 seizoenen in Oeganda, op 9 en 10 mei, in het National Theatre van Kampala. De 4 seizoenen van Vivaldi welteverstaan, gebracht door de Kampala Ballet en Modern Dance School, waar ook ik deel van uitmaakte. Mijn debuut in een Nationaal Theater, en dan nog wel voor een uitverkochte zaal, waaronder de Nabagereka (koningin) van de Baganda (de overheersende stam in centraal Oeganda).

De Nabagereka is namelijk de stichtster en sponsor van de dansschool, en dus heeft ze heel wat in de pap te brokken. Vandaar het pwaachtige feëenontwerp van onze dansjurkjes (lees: één grote verschrikking), waar we voor de voorstelling gelukkig nog de bovenste laag gaas van verwijderd hebben. De choreografie daarentegen was van dansleraar Drew, en maakte – hopelijk – de kleedjes wat goed.

Mijn bijdrage – in witte feëenjurk, compleet met witte maillot, balletschoenen, haar in een dotje en felle make-up – beperkte zich tot een trio op het trage deel van de winter, samen met danscollega’s Cathy en Sanyu. De zenuwen werden behoorlijk in bedwang gehouden, de van Olivia geleende balletschoenen vielen nét niet uit, en ik viel geen enkele keer helemaal om – al bij al viel mijn witte-olifantjes-optreden dus nog mee.

De Nabagereka dacht er helaas anders over: na mijn optreden (en nog tijdens de voorstelling) belde ze vanuit het publiek naar haar contactpersoon backstage om mij aan de lijn te krijgen: hoe ik het in mijn hoofd haalde een BH onder mijn kleedje aan te doen?! Ik wees haar op mijn toch niet al te licht beladen voorkant, en uiteindelijk was het compromis dat ik voor de buigingen op het eind en de dag erna een witte – maar wel met veel bredere bandjes – BH zou aandoen. Olivia en Stephanie waren minder gelukkig – wegens minder beladen voorkant – en moesten het zonder BH stellen.

Ondanks mijn eerdere twijfels, ben ik al bij al wel blij dat ik meedeed met het optreden: je treedt namelijk toch niet elke dag op in een nationaal theater, en je krijgt bovendien ook niet elke dag telefoon van een lid van de koninklijke familie?!

Repetities in de dansschool

Stephanie was onze kapster én make-up artieste

Backstage tijdens de show

Bloemetjes voor dochter Olivia en mij van onze grootste supporter: landlady Claire (achterin tussen Olivia en mij dansleraar en choreograaf Drew)