Klaar voor een nieuwe lading foto's? Ik kreeg het echt niet over mijn hart om nog meer te knippen in de selectie. Vanessa heeft een nieuwe camera én een goed oog voor mooie foto's, dus vandaar...
Na onze avonturen in Ibo, trokken we naar een ander toeristisch eiland - eentje waar ik vorige keer met Angela mijn hart verloor, en dat is niet veranderd: Ilha de Moçambique. Ook dit keer in superaangenaam gezelschap: behalve Vanessa en Jannis kwam ook Florian ons vervoegen.
De reis van Pemba naar Ilha was divers: we vertrokken om 4u met de taxi vanuit het hotel; dan met de bus tot in Namialo; vervolgens meegelift met vriendelijke Zuid-Afrikanen tot Monapo; met de chapa tot aan de brug naar Mozambique eiland; een andere chapa om de brug over te steken (aan de overkant moet je dagelijks tax betalen, dus gaat de lange-afstands-chapa slechts tot aan de brug, de andere chapa gaat dan meermaals per dag met mensen over de brug en spaart omdat hij slechts eenmaal moet betalen); en dan te voet naar de backpackers met behulp van een vriendelijk jongetje te fiets dat ons de weg wees.
Impressies onderweg
Hoe meer zielen, hoe meer vreugd? Deze chapa had zo een 30 volwassenen - de conducteur hing er langs buiten aan
Markt aan de brug naar het eiland
Voorin in de chapa over de brug
En dan: Ilha de Moçambique.
Park met rare bomen
Meer foto's →
Deze jongetjes hadden met behulp van afvalmateriaal kleine vlotten gebouwd, ik weet wel niet wat ze ermee van plan waren
Het majestueuze ziekenhuis, helaas erg vervallen
Binnen in het ziekenhuis - veel staf woont ter plaatse
Het nieuwere deel van het stadje ligt lager dan de hoofdwegen, je moet de trap op om tot de weg te gaan. Vanop de weg zie je dan over de daken van de huisjes de zee.
Een populair spel dat je twee tegen twee speelt waarbij je moet proberen zo snel mogelijk je eigen schijven in de pockets in de hoeken te schieten. Deze heren waren érg ervaren.
Op het strand zitten de mannen de netten te repareren
Veel mensen in Ilha de Moçambique zijn moslim. Dit is de centrale moskee.
Gedurende onze tijd op Ilha, was dit onze vaste "sundowner"-stek: snorkelen aan een oud scheepwrakje en dan een biertje bij zonsondergang aan dit kleine barretje. Kan het leven nog beter?
In de "herinneringen-tuin": de plaats waar vroeger slaven werden vastgehouden vooraleer ze naar elders getransporteerd werden
Ons zicht tijdens een koffie-pauze
Een oude kerk waar we toevallig op uitkwamen - bij verder onderzoek werden we tegengehouden: er wonen hier nog mensen...
Deze dame opent de kokosnoot voor ons
Kunstjes op de fiets
Op verkenning in het nieuwere deel van het eiland
Overdag is er een fijne sfeer op het eiland, maar 's nachts wordt het helemaal magisch:
Voor het slapengaan in de backpackers nog de foto's van de dag bewonderen
Prachtige reportage,dank je wel Els en zulk een mooie foto's met heldere kleuren en fantastische beelden,je bent een geluksvogel!!geniet er nog van en hopelijk tot in juni,dikke kus Chris xxx
ReplyDeleteAllerbeste Els,
ReplyDeleteDat is heel onverwachts dat ik aan het schrijven ben, Johan wil het voor mij op de computer zetten.
Met Pasen lag ik in het ziekenhuis met hartklachten en altijd vermoeid zijn.
Nu ben ik aan het revalideren bij Hanne in Zutendaal iedereen is bezorgd en zorgt voor mij.
Ik heb vernauwingen ,niet erg, gezien mijn 85 jaar ,komt er overal slijt op, ik zal moeten aanpassen en op een snelheid minder overschakelen, bv een hoofdmaaltijd laten brengen en wat minder vaak op bezoek bij mijn leeftijdgenoten.
Mijn pillen zijn verviervoudigd, hopelijk helpt het.
Ik heb juist de foto's van jou verlof gezien ,schitterend ,maar soms armoedig ,en toch zijn die mensen gelukkig denk ik.
Lieve Els ,tot binnenkort,ik tel af,....
Dikke knuffel van mamie
Beautiful photos! In the shot of the boys on their bellies in the sand, I think I know the one on the far right. You, too?
ReplyDelete