Het ga je goed, Daisy en Curtis!

Nieuwsgierige Curtis en altijd hongerige Daisy aan mama's borst

3,5e week in Oeganda en dan al een hartverscheurend afscheid moeten nemen... Iedereen in het huisje had zich erg aan de baby'tjes gehecht, en nu ze weg zijn lijkt het huis zo leeg. Natuurlijk ook vanwege Jim (33) en Rosette (26), want het is een supertof koppel. We duimen dus allemaal dat Rosette in Kenya snel haar fiancée-visum krijgt, zodat ze eindelijk naar Amerika kunnen, waar ze dan binnen de 90 dagen moeten trouwen.

Rosette met baby en landlady Claire

We hebben wel fijn afscheid genomen: Rosette's mama en papa en kleine zusje waren afgekomen uit Kasese, en ook Rosette's zus Sylvia was erbij. Samen met iedereen van het huisje hebben we op het dakterras heerlijk gebarbecue'd.

Ook Craig (23) is na 2 jaar Oeganda terug naar Amerika vertrokken, waar hij geneeskunde gaat studeren. Daarna komt hij waarschijnlijk terug naar Afrika. Wel nog in het huisje zijn: Claire (51), de landlady, joodse, lerares in het 2e leerjaar aan de internationale school, met haar dochter Olivia (13), die in diezelfde school les volgt. Als ik wil, kan ik 's morgens om 7u met hen een lift krijgen tot aan de plaats waar de matatu's stoppen, en zo 15 minuutjes wandelen uitsparen. Iets wat nu met mijn nieuwe en nog pijnlijke slippers best welkom is :)

Van links naar rechts de tafel rond: Catherine, Craig, Phil, Angela, Rosette (een beetje gecamoufleerd :), Jim en Diane (buurvrouw) – het Infield Abode team tijdens de quizavond op 1 februari

In het huisje zelf logeren ook Angela (23) en Phil (26). Zij Amerikaanse en hij Brit. Ze hebben elkaar in Claire's huis leren kennen en zijn nu een koppel. Ze plannen om nog tot juni in het huisje te blijven, dan wat rond te reizen en dan te verhuizen naar Papoea-Nieuw Guinea. Hoe ze daarbij komen? Phil is piloot en blijkbaar zijn de landingsbanen in dat gebied een van de uitdagendste van de hele wereld: ze zijn er bv. te kort, waardoor je van de klif naar beneden duikelt en pas dan terug hoogte wint, of ingekapt op een heuvel, etc. Op dit moment traint hij piloten van de Oegandese luchtmacht, terwijl Angela de marketing en boekhouding van een privé plastische chirurgie-kliniek (voor aangeboren afwijkingen, littekens van brandwonden etc., niet om je borsten te laten vergroten of zo) voor haar rekening neemt.

Intussen ben ik verhuisd naar Jim en Rosette's kamer en wordt mijn oude kamertje ingenomen door Myriam en Douglas, een Nederlands-Amerikaans koppel dat hier enkele dagen verblijft, voordat Marina voor langere tijd intrekt. Na lang beraad heb ik dan toch besloten om te switchen naar de grotere kamer, vooral vanwege de privacy. Het uitzicht mis ik dan wel, maar overdag ben ik toch niet in mijn kamer maar op het terras mét uitzicht, dus dat maakt niet veel uit.

Britt met haar lover Leopold (links) en vriend Edgar

In de kamers buiten logeert op dit moment Britt (19), het meisje dat ik leerde kennen in Gerry's huis en waarmee ik vaak wegga – afgelopen zondag naar de Botanische tuinen in Entebbe. Britt, een Deense, werkt als vrijwilligster in een kliniek (minideminihospitaaltje) in een van de armere wijken van Kampala, via Anni, de vrouw van Gerry (mijn coach).

Verder is er ook Bridget (vrijdag 29), een Ierse kinderarts die hier vooral met kinderen met AIDS werkt. Ze is hier ongeveer anderhalf jaar, maar heeft er eventjes genoeg van. Ze zal waarschijnlijk tot ergens april blijven en dan een nieuwe uitdaging zoeken. Dat hoor je zo vaak, of het nu leerkrachten zijn, dokters, technische assistenten, of nog iets anders: allemaal blijven ze een paar jaar hier, dan verhuizen ze naar de andere kant van de wereldbol, om 4 jaar later weer een nieuwe uitdaging aan te gaan. BTC bevordert dit zelfs blijkbaar, zodat je als technisch assistent niet vastgeroest geraakt. Ik kan de gedachtengang daarvan wel inzien, maar anderzijds heeft het toch ook een heel groot voordeel als je de lokale gewoontes kent, weet hoe alles werkt en misschien zelfs ook de taal spreekt?!

Dan is er nog Nathan (geen idee hoe oud hij is, maar hij lijkt me nog erg jong), die pas in een van de kamers is ingetrokken. Hij is Amerikaan en werkt voor een of andere missie, maar hoe of wat heb ik nog niet uitgevist. Veel meer dan aangename kennismaking, mijn naam is Els, heb ik nog niet tegen hem gezegd... Catherine komt ons in april vervoegen, maar ze was een paar weken geleden al hier (ook tijdens de quizavond van hierboven) om alle praktische zaken al te regelen en logies te zoeken. Ze is Britse en lijkt een hele toffe madame. Ik ben benieuwd!

Angela en Jim in de living

Veel volk dus altijd, en dat is leuk. Als je alleen wil zijn, kan je je altijd op je kamertje terugtrekken, maar anders is er altijd wel iemand in de keuken eten aan het klaarmaken of in de living televisie aan het kijken of... Ik heb trouwens mijn eerste nootjes piano gespeeld, maar dat viel helaas niet zo goed mee: de toetsen blijven hangen, wat heel erg vervelend is. Iemand die weet wat daaraan gedaan kan worden? Of is het hopeloos? Beide piano's hebben er last van, de ene iets meer dan de andere, maar allebei in de lage octaven.

Ondertussen heeft de president van Oeganda, als eregast op de trouw van de Minister van Land, het koppel 2 Friese koeien cadeau gegeven. Ideetje voor als je zonder inspiratie zit misschien?