Tuesday, October 16, 2012

Misvattingen over Afrika #2

"De kindjes in Afrika krijgen onze weggegeven kleren."


De kleren die we aan Spullenhulp doneren komen voor een goed deel wel degelijk in Afrika terecht. Maar gratis zijn ze niet. Tweedehandskleren, hoewel ze medeverantwoordelijk zijn voor de teloorgang van de Afrikaanse textielindustrie, vormen tegelijk ook een winstgevende business en zorgen voor werkgelegenheid voor ontelbare mensen.

Textáfrica, een vroegere textiel-fabriek in Chimoio, sinds jaar en dag leegstaand

Een Canadees die ik recent ontmoette in Gorongosa, bijvoorbeeld, handelt in de weggegeven kleren. Hij koopt ze van Salvation Army (de Amerikaanse Spullenhulp), heeft een fabriek in Canada waar de kleren gesorteerd worden en voorbereid voor de reis naar o.a. Mozambique. In Mozambique verkoopt hij aan de "groothandelaars", magazijnen vol met grote pakketten (mijn schatting: elk pakket ongeveer 1 m³). De pakketten, te koop aangeboden aan de markthandelaars, zijn "gelukstreffers" - je weet niet wat je koopt, soms heb je geluk, soms niet. Iemand vertelde me wel dat het mogelijk was om een pakket bv. met kinderkleren te kopen, of met ondergoed, of met schoenen, maar dat werd door een ander dan weer tegengesproken. 

Een pakhuis met tekeningen van de pakketten 

De pakketten kosten, volgens een bron van Veronika, rond de 4000 a 5000 Mt per pakket (ongeveer 110 a 130 euro). Een andere bron had het over 20,000 Mt, maar ik denk dat hij verschillende pakketten ineens koopt. Hij vertelde me dat met een beetje geluk - hij verkoopt elk kledingstuk rond de 35 a 50 Mt, schoenen voor wel 200 Mt - hij er 40,000 Mt mee kan verdienen. 

Een keer een pakket gekocht, wordt de inhoud gemonsterd en eventueel worden er nog touch-ups gedaan door de kleermakers overal aanwezig op de markt. Andere keren worden kledingstukken (of beddenlakens) volledig omgetoverd tot nieuwe kledingstukken. 

Mr. António aan het werk

De spulletjes worden vervolgens te koop aangeboden op de markt in Chimoio. Na enkele weken worden de kledingstukken die niet verkocht zijn, doorverhandeld aan verkopers in bv. Sussundenga - waar de mensen niet zo kieskeurig zijn als in de grote stad...

Markt in Chimoio

Illegale 2e-handskleding te koop in Zimbabwe - Zimbabwe heeft een verbod op de invoer van 2e-handskleding, om hun eigen markt te beschermen, maar de illegale handel is bloeiend.

Ook op straat in Maputo wordt er ijverig verkocht

'
Schoenenhandeltje

Voor hen zonder winkeltje: je kan de kleren ook gewoon op de grond leggen om te verkopen

Of je wordt een "ambulante verkoper": je wandelt rond met de kledij op je armen.

De waarschijnlijke eindbestemming van de kleren - als ze niet nog doorgegeven worden aan de volgende in de rij tenminste

In het begin was ik best wel verontwaardigd toen ik doorkreeg dat de "arme mensen in Afrika" nog steeds moeten betalen voor de kleren die we niet eens meer willen hebben. Maar eigenlijk, met zoveel mensen die er een voordeel mee doen, is het best een efficiënt systeem... Trouwens: ook ik haal mijn koopjes van de markt =)

6 comments:

  1. Eerlijk waar: ik vind dit toch ook een bemoedigend postje.
    Bij ons op school kreeg ik onlangs te horen dat "het verschepen naar Afrika" gewoon belachelijk veel te duur is en dat de kleren die je in een container stopt, gewoon uitgesorteerd worden (zeer streng!) voor plaatselijke goede doelen en de rest de storthoop opgaat....

    Misschien dus toch niet?!?

    ReplyDelete
  2. hey elsie,
    very nice reportage! you should definitely think of publishing ...
    do you remember gerald, our colleague? he was interviewed for an austrian tv-channel. you might find it interesting: http://vimeo.com/49333245
    beijo

    ReplyDelete
  3. weet toch niet goed wat ik hiervan moet denken! goed of totaal verkeerd?!

    ReplyDelete