Oh, ik moet wel heel cynisch lijken. Ik, die dan ook nog eens zelf in de internationale samenwerking mijn brood verdien. Niks mis met solidariteit, dat had ik vorig jaar ook al besloten. Maar alweer: en toch. Nu de hele heisa rond Music for Life weer op gang komt, was ik nieuwsgierig naar wat er met het geld van vorig jaar gebeurde. 5,020,747 euro, weet je nog. Een absoluut record, als ik me goed herinner. Dat liefst dit jaar gebroken wordt met nóg meer in Kerstsfeer gehulde applausjes voor onszelf.
Maar dus die 5 miljoen euro. Wat toch niet weinig geld is. Eerst lees je op de website van het Rode Kruis het zo: "De radiomarathon van Studio Brussel haalde 5.020.000 [wat gebeurde er met de overige 747 euro?] euro op. Dat bedrag zal het Rode Kruis volledig besteden aan projecten in Afrika." Waarna een lijstje met 5 landen met links volgen. Als je daarop klikt, krijg je een kort maar degelijk overzicht van wat de projecten juist inhouden. Niets mis mee. Of toch, een klein detail: als je de voorgestelde budgetten van die projecten optelt, kom je slechts aan 2.183.725,71 euro. Nog niet de helft van wat er ingezameld werd.
Maar wacht! Onderaan de bladzijde staat er nóg een tabelletje. Ditmaal onder de titel "De besteding van het geld". En dat gaat als volgt:
- 2 projecten in Oeganda: 1.675.215 euro
- project in Mozambique: 595.000 euro
- project in Namibië: 745.000 euro
- project in Swaziland: 300.000 euro
- project in Zuid-Afrika: 592.190 euro
- project in Malawi: 160.000 euro
- Kosten fondsenwerving: 150.000 euro
- Beheerskosten: 339.571 euro
- Stuktuurkosten: 252.521 euro
- Nog niet toegewezen: 210.503 euro
Wat bij elkaar opgeteld netjes het volledige bedrag - of toch de 5.020.000 euro - weergeeft (ah ja, want "nog niet toegewezen: 210.503 euro"). En waarbij er zo een 742.092 euro (bijna 3/4 miljoen euro) aan fondsenwerving, beheerskosten en struktuurkosten toegeschreven worden (volledig besteed aan Afrika, iemand?). Nu ja, ik werk in de sector, ik weet goed genoeg dat er ook overheadkosten zijn. Maar ook: waarbij er geen links meer zijn naar de projecten in kwestie. Het gaat ook niet meer over 5 landen, ook Malawi heeft een project gekregen. Hierbij dan ook een warme oproep naar het Rode Kruis om toch iets transparanter om te springen met het geld dat zowat heel Vlaanderen zo gul doneert.
En ach, eigenlijk héb ik genoeg vertrouwen in het Rode Kruis, en veronderstel ik dat het geld door hen goed gebruikt wordt. Zelfs als het niet naar de aidswezen van Afrika zou gaan. Trouwens, mijn geld ging het afgelopen jaar naar de universiteitsstudies van een jongen in Oeganda. Niet bepaald goedkoop, studeren daar kost duurder dan in België, maar hij heeft er het verstand voor en verdient een kans. Alleen, nu blijkt dat ook Angela en haar ouders net dezelfde kosten óók betaalden. En we kwamen er pas achter toen Angela op bezoek kwam. Toen Phil met de papa van de jongen in kwestie sprak, bleek hij ervan te weten. Ze hadden het geld hard genoeg nodig (want een heleboel kinderen en de meeste nog op school), dus vond hij het wel ok zo.
Is ons geld dus goed besteed geweest? Waarschijnlijk wel. Hoe moet het nu verder? We vonden het allebei onacceptabel om gewoon de betaling voort te zetten - langs de andere kant, de kans dat hij een school dropout wordt is dan erg waarschijnlijk. Als je zo direct verbonden bent met de personen die je steunt, zijn de implicaties ook ineens zoveel duidelijker. En lijkt het wel alsof je een beetje God speelt. Wie ben ik om zo een beslissing te maken? Ik ben rijk, ja, dus ik heb de luxe om heel wat belangrijke keuzes in mijn leven zelf te kunnen maken. En het is zo oneerlijk dat niet iedereen dat kan...
[Ok, ik ben van het onderwerp afgedwaald - ben ergens mijn point kwijtgeraakt - maar heb voor vandaag genoeg gezeurd... ]
No comments:
Post a Comment