Pasta met pesto

Pesto is een van de dingen die ik hier in het begin miste. Je komt moe thuis van het werk, en voor je het weet heb je toch een maaltijd klaar. Helaas, in Chimoio kan je nergens pesto kopen... Gaandeweg vergat ik over het bestaan van pesto, en vonden we andere dingen om snel snel ineen te flatsen.

Tot gisteren. Vanessa heeft namelijk een tijdje geleden een kruidentuintje aangelegd, en hoewel pogingen om bieslook, peterselie en salie te groeien mislukten (sommige zaadjes waren ook al oud), hebben we wel een weelderige basilicum- en koriandervegetatie. Zóveel basilicum zelfs dat we niet goed wisten wat ermee te doen. Tot Vanessa in eureka-moment met het pesto-idee kwam. Maar: pijnboompitten zijn niet verkrijgbaar hier, en parmezaanse kaas is erg duur. En toch: met cashewnoten (een van Mozamique's nationale producten) en feta-kaas (en ook lokale look en geïmporteerde olijfolie, peper en zout) maakte Vanessa een heerlijke pesto klaar. Dat smaakt naar meer (we hebben dan ook genoeg voor nog heel wat meer =)!

© Vanessa - Kruidentuintje met links vanachter de basilicum,

links in het midden een eenzame ajuin, links vanvoor dille die nog 

moet uitkomen, in het midden vanvoor de koriander en rechts 

een meloenplant.

We hebben in de tuin trouwens ook nog munt, citroengras, tomaatjes, ananas (een lange-termijn project), nog meer meloenplanten, een nieuwe avocadoboom (naast de 2 die we al hebben - ook een lange-termijn project), en dan natuurlijk ook de lichi, mango-, bananen- en papayabomen. Van de perzikboom weet ik niet of die ooit perziken gaat produceren, hij lijkt een beetje ongelukkig. En op het lijstje van te planten dingen zijn er de pompoenzaadjes (squash) en één aardappel die we te lang lieten liggen. We zijn niet bepaald zelfvoorzienend, maar het is leuk om af en toe wat eigen voortbrengselen op te smikkelen...