Chimanimani avonturen

Op 4 oktober viert Mozambique dat 20 jaar geleden de akkoorden van de vrede ondertekend werden, die een einde maakten aan 16 jaren burgeroorlog. Met een groep van 15 personen nemen we vrijdag 5 oktober ook vrijaf en trekken we naar het Chimanimanigebergte, een 100km ten zuiden van Chimoio, waar ook Monte Binga, de hoogste berg van Mozambique zich bevindt.

De 15 personen, dat zijn Wolfgang, Veronika, Vanessa, Louise, João, Pascal, Ed, Andy, Danísia, Ute, Lionel, Chinho, Paulo en Nilsa. Wolfgang kent het gebied als zijn broekzak, en Veronika brengt de groep bij elkaar. 

(Tegen de klok in) Onderweg naar Chimanimani nog wat inkopen doen op een marktje; de smalle brug zonder leuningen zonder kleerscheuren oversteken; onversaagde vrouwen wassen onder diezelfde brug hun kleren, vol vertrouwen dat de auto's niet van de brug zullen rijden; onderweg met de motor; onze parkeerplaats voor 4 dagen

We zullen op de Chikukwa kampeerplaats verblijven, een 7 km verwijderd van waar we de auto achterlaten. Ze hebben er wel hutjes, maar die zijn niet bepaald goed onderhouden, dus besluiten we om met volle uitrusting te gaan: tenten, matjes en slaapzakken. Het is 1u in de namiddag en de zon is ongenadig. De 7 kilometer lijken wel voor eeuwig, elke 10 minuten ben ik doodop - volgens mij de schuld van het adembenemende uitzicht =) 

Dit bord, "welkom op de kampeerplaats van Chikukwa", werd dan ook warm onthaald. Alleen: de kampeerplaats was nog een 300m verder, en die afstand leek écht onoverbrugbaar.

Waar we verblijven is er geen eten of kookmateriaal aanwezig, dus dat moeten we ook voor 4 dagen meenemen. Te veel om zelf te dragen, dus huren we de familie bij wie we de auto achterlaten in om de rest van de bagage voor ons te dragen. Zelfs de kleine broertjes worden gemobiliseerd en dragen zonder enige moeite de onhandige zakken op hun hoofd tot aan de campingplaats. 

(Met de klok mee): Kleine broer 1 met de zak vol met groenten op zijn hoofd; ik wilde het steek-de-rivier-over gebeuren trekken, maar deze draagster heeft zo een mooie glimlach en komt zo vastbesloten voor het beeld lopen dat ik er een foto van trek - jammer dat ie niet scherp is gesteld op haar; de bagage die de dragers naar boven slepen - de 20l-jerrycan is gelukkig leeg,die dient om ter plaatse water te halen; alle broers op een rijtje, aangekomen op de kampeerplaats; kleine broer 2 met het kookgerei

De camping:

Magnifiek, toch?

En zeker met de prachtige sterrenhemels (boven) compleet met vallende sterren; de eerste avond worden we opgeschrikt door een spookachtig vuur op de berg tegenover ons

De keuken:

Hier brengen we ochtenden en avonden door, gezellig rond het kampvuur waar we op koken. Enig nadeel: de Machessa (open hutje) heeft geen rookafvoer, dus wordt naar gelang de richting van de wind een kant tot tranen toe verstikt in de rook. Lionel en Chinho hebben de moeite gedaan hun gitaren naar boven te slepen en zo hebben we gezellige muzikale avonden.

De badkamer: 

De rivier ligt een 5 minuutjes naar beneden wandelen van de camping, en dient als badkamer. Drinkwater kunnen we iets dichterbij aan een klein bronnetje halen

Sightseeing:

Nog onderweg naar de kampplaats op de eerste dag houden we hier halt: op zo een 200m van de weg kan je van bovenaf de kloof waar de rivier doorstroomt bewonderen

We wandelen op de tweede dag naar deze prachtige waterval met natuurlijk (maar koud!) zwembad. 

In de namiddag wandelen we naar Zimbabwe. Het landschap is hetzelfde en toch heel anders: meer "georganiseerd"

Een beetje oma onderweg - een enorme datura

We drinken een biertje in het Zimbabwaanse grensdorp Chikukwa, waar de jongens zich laten verleiden voor een potje voetbal

Op de terugweg: boven rechts de grensovergang. Het is een "green border", zonder grenswachters. Onder rechts: zelfs in een afgelegen hoekje in de bergen kan de Frelimo-vlag niet ontbreken! 

Op zaterdagochtend slaapt iedereen uit van de vorige lange nacht. Alleen Vanessa, ik, Paulo en Nilsa zijn al op. We besluiten niet op de anderen te wachten en beklimmen een nabijgelegen berg.

In het begin zijn er nog kleine paadjes die het ene huisje met het andere verbinden, maar later raken we de weg kwijt en wandelen we op goed geluk naar de bergkam (linksonder). Daar worden we beloond met een zicht op het Zimbabwe van de vorige dag (rechtsonder).

De kleine, maar mooi versierde huisjes waar we voorbijwandelen

Op de kam aangekomen besluiten we om tot bovenop de berg te gaan - Vanessa duidt rechtsonder de weg aan die we gingen. Vanuit het puntje van haar wijsvinger gingen we dan nog naar links tot het middelste topje, met schitterende zichten op Mozambique

We zien ook de huisjes waar we voorbijwandelden onder ons in de diepte

Terug beneden, met zicht op de berg die we beklommen - onderaan rechts "ons" topje aangeduid met de rode pijl

We zijn voor de middag terug, en vinden het kamp in verschillende stadia van ontwaken. Na een verfrissend bad in de rivier bezoeken we de (duizenden jaren oude?) rotstekeningen die je overal verspreid in de bergen kan vinden.

 De middelste rotstekening intrigeerde me het meest: een man die in de lucht aan een touwtje ondersteboven hangt te zweven? Andere tekeningen tonen mensen met geprononceerde viriliteit, hertachtige dieren, aapjes, en een (voor interpretatie vatbare) krokodil en olifant (rechtsonder - met slurf naar de linkerkant)

Tot slot: de vele bomen lenen zich ook uitstekend om in te klimmen en uit te rusten =)

Het was een prachtig weekend, dankjewel aan iedereen die het mogelijk en superfijn maakte!