Een (on)gewone week: zaterdag (en zondag)

Zaterdag start véél te vroeg - of is het nog vrijdag? De hele nacht geef ik over en heb ik diarree. Iets verkeerds gegeten op restaurant? Maar er valt niet onder uit te komen: ik moet naar mijn werk, al is het maar om de deur open te doen, anders kan de training niet doorgaan.

David is stipt op tijd, en de deelnemers aan de training zijn niet al te laat: de laatste komt slechts een uur te laat binnen - dat is beter dan ik had durven verwachten op een zaterdagochtend. Het theoretische deel duurt een twee uurtjes, daarna volgt het praktische gedeelte, hoe de GPS te gebruiken, buiten. Ik voel me nog steeds niet zo goed en in de volle zon houd ik het niet lang uit, dus ga ik naar huis om wat te slapen. 

Het theoretische gedeelte

Leren hoe de GPS te gebruiken in de praktijk

Als ze me opbellen om de deur van het kantoor te openen, is het al 2u in de namiddag. Ik voel me beter, maar heb over de 38° koorts. De deelnemers aan de training houden middagpauze; ik maak, wegens de koorts, gebruik van de tijd om langs de privékliniek te gaan voor een malaria-test. Gelukkig is die negatief en ben ik op tijd terug op het kantoor voor het namiddaggedeelte: de data van de GPS downloaden en op de computer verwerken. Alleen: de bijgeleverde kabel heeft een poort die we enkel op 2 computers kunnen aansluiten en geen van beide herkent het apparaat. De rest van de training wordt aldus uitgesteld naar een latere datum. 

Ik slaap de rest van de namiddag, tegen de avond voel ik me beter en ga ik mee uit eten. Zondag ben ik min of meer ok, genoeg om te studeren voor de cursus van de Wereldbank, maar 's avonds voel ik me weer slecht en moet ik terug overgeven. Gelukkig ben ik enkele dagen (en ontwormingstabletten) later helemaal de oude. 

Was deze week representatief voor wat ik hier doe? In zekere zin wel: ik ben voortdurend bezig het werk met de drie stadsbesturen te balanceren, en het is ook typisch dat de dingen de laatste minuut nog veranderen. Maar natuurlijk ook niet, want er wordt niet elke week een GPS van enkele duizenden dollars geleverd, en gelukkig verlies ik ook niet elke week mijn telefoon...

"Wat doe je daar eigenlijk?" "Hoe ziet een gewone werkdag er bij jou uit?" Vragen die ik niet gemakkelijk kan beantwoorden. En al zeker niet omdat - zoals bij velen - een "gewone" werkdag niet lijkt te bestaan. Maar in een poging om jullie toch een beetje een inzicht te geven in het (werk)leven in Mozambique, hield ik gedurende een week een 'dagboek' bij. Vandaag: zaterdag (en zondag).