Bairro Soalpo

Bij het binnenrijden van Chimoio zie je aan de linkerkant een groot fabrieksgebouw. Ernaast een winkelcentrum, en even verderop een zwembad. Brede lanen, afgelijnd met bomen. En helemaal achterin, de tourada, de arena voor stierengevechten. Dit alles: leegstaand, vervallen. De fabriek was vroeger een textielfabriek, maar moest door de concurrentie van de calamidades (de "gratis" kledij uit het westen) de deuren sluiten. En luidde daarmee het verval in van de hele wijk. 

Het (dak van het) winkelcentrum

Het fabrieksgebouw - je kan een idee krijgen van de grootte ervan door op de luchtfoto het fabrieksgebouw te vergelijken met de stipjes erachter of ernaast - dat zijn huisjes en/of winkelstalletjes

Luchtfotos

Op de terugweg van Oeganda:

De gradatie in de lucht tot diepblauw, met de maan hoog aan de hemel, was om van te genieten

In Mozambique is het de tijd van de "queimadas" - de mensen steken gebieden in brand om het land te kunnen bewerken, om de slangen weg te jagen, om het "wild" (veelal muizen en kleine dieren) te jagen en op te eten, ...

De Chimanimani-bergen met speciale lichtinval

Ondanks de waas van de branden hebben we bij het landen een mooi zicht op Maputo: op de foto bovenaan op de voorgrond het station; op de foto onderaan het dambordpatroon, met de lange lanen die tot bijna aan de oceaan lopen

Iets verder is er van dambordpatroon nog weinig sprake

Cool hoe duidelijk de schaduw van het vliegtuig is

Tot slot: ik ben serieus aan het "afrikaniseren": voor ik naar hier kwam, had ik er nog niet aan gedacht om bagage in een kartonnen doos te vervoeren. Ik schafte mezelf enkele mooie items van Angela's Good Glass aan, gezien de fragiliteit ervan mochten ze in de koffer. De kleding waar geen plaats meer voor was, werd dan maar gewoon in een kartonnen doos vervoerd.

Het leven in de bairro (II)

Voor het project van de Europese Unie dat in Chimoio ondertussen begonnen is, gingen we in augustus de bestaande infrastructuur in kaart brengen en analiseren welke straten in aanmerking kunnen komen om verbreed te worden. Het project loopt in 2 wijken (bairros) in Chimoio, ik was aanwezig bij een deel van het werk in bairro 16 de Junho.

Die roze-geel-blauwe constructie, dat is een toilet

We gebruikten de hoge resolutie GPS om metingen te doen

Het leven in de bairro

Chimoio, 17 augustus 2013

Kampala 3 jaar later (II)

Waarin:

- Ik wegens werkverplichtingen in Mozambique slechts 2 dagen extra in Kampala had aangevraagd, maar Kenya Airways duidelijk vond dat ik wat extra tijd verdiende, en niet enkel de maandagvlucht cancelde, maar ook de volgende vlucht van Nairobi naar Maputo op woensdag zó vervroegde dat toen ik op de luchthaven van Entebbe aankwam (om 6u 's ochtends), ik te horen kreeg dat ook die vlucht niet mogelijk was en ik bijgevolg op de vrijdagvlucht geboekt werd. Vier extra dagen met Angela en Phil, genieten!

- Ook Claire niet kon ontbreken. Olivia was helaas niet in Uganda, maar wij genoten van lekker Indiaas eten.

- Ik Angela's Good Glass bewonderde. Good Glass is een eco-vriendelijke sociale onderneming. Lees er meer over op de website of op Facebook, waar je ook de fijne gerecycleerde glas-producten kan bekijken. Ze heeft heel veel leuke en stijlvolle ideëen. Het begon bij mij te kriebelen om zelf ook wat meer creatief bezig te zijn!

De Good Glass stand op de zaterdagmarkt

Kabels kopen in een winkeltje dat écht wel vol is (de man bovenaan zit op stapels kabels)

Rigoreuze controle tijdens het productieproces

- Het verkeer in Kampala nóg drukker geworden was en ik de smog niet alleen kon zien maar ook kon voelen in mijn longen.

- En Sahara: die zag dat het goed was =)

Bedankt allemaal voor de gastvrijheid!

Kampala 3 jaar later (I)

Waarin:

- Ik met 4 Mozambikaanse collegas (2 van Maputo en 2 van Gondola) een "Learning event on the use and application of STDM" bijwoonde;

Het Mozambikaanse team: Desderio (Gondola), ik (GIZ), Nhancale (Maputo), Hecrálito (Maputo) en Benilde (Gondola)