Vasco stuurt me de onderstaande foto met Colgate-reclame (voor sterke en gezonde tanden") door vanuit Mozambique.
Wie suikerriet zó kan doorbijten, die heeft inderdaad sterke tanden. Ik herinner me nog een keer dat ik met enkele técnicos van Gondola "in de brousse" opmetingen sta te doen. De zon schijnt genadeloos en we zijn al snel uitgeput. Een passerende vrouw met een bussel suikerriet op haar hoofd wordt dan ook enthousiast tegengehouden en voor enkele eurocenten kopen we 2 stengels van wel zeker 2m. De machete die we bijhebben om door het struikgewas te geraken, komt goed van pas. "Dona Els, wil je er ook een?", vraagt de técnico. Hij hakt enkele keren in een stengel en overhandigt me een stuk van zo een halve meter. Ik begin ijverig te bijten, maar ik krijg met geen mogelijkheid de schil ervan af (ik poets nochtans mijn tanden met Colgate). De anderen staan monkelend toe te kijken terwijl ze grote stukken van hun suikerriet afbijten. Uiteindelijk komt Benilde ter hulp: "Zal ik een eerste stuk voor je afbijten, dona Els?". Het helpt - ik kan eindelijk wat stukjes afscheuren. Daar kauw je dan op en als het niet meer smaakt spuw je de rest weer uit. Maar al vlug geef ik het toch maar weer op: mijn kaak doet er te hard pijn van...
Goede herinneringen: met Vasco en Vanessa op het dak van hotel Interchimoio, met zicht op de Cabeça do Velho
PROEST!!!
ReplyDeleteHeerlijke anekdote!!!!
Dikke zoen!!!!!
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteHahaha, this add only works in Mozambique :)! And great memories indeed - 2M on Interchimoio :)!!
ReplyDeleteMisschien is het zoals bij hun vel, dat veel sterker is dan het onze?! Ik weet nog dat ze altijd moesten lachen als de afdruk van de ribbeltjes van een stoel bvbv. in mijn benen gedrukt stonden.
ReplyDelete