Via Lliure

In Barcelona, behalve de hordes toeristen, merkten we echter ook dat er veel Catalanen op pad waren. Bij meer rondvragen (in het Spaans, of wat daarvoor moest doorgaan - maar ik was aangenaam verrast hoeveel ik kon verstaan en ook wel verstaan worden) bleek het in het kader van de "Via Lliure" - dag van de vrijheid - te zijn. Catalonië viert zijn feestdag op 11 september, en die was dit jaar (in 2015) extra beladen in de aanloop van de verkiezingen een kleine 2 weken later. Aangezien een referendum door de Spaanse overheid verboden was, werden deze verkiezingen aangewend om te peilen naar de wens tot onafhankelijkheid van Catalonië: de partijen die opkwamen waren duidelijk ofwel pro of contra de onafhankelijkheid (spoiler alert: ze stemden pro). 

Op onze eerste avond in Barcelona kwamen we een optocht met fakkels en een straattheateroptreden tegen, beide met duidelijke (pro-onafhankelijkheid) politieke boodschap. 

Op 11 september was er geen houden aan. Overal zag je de witte t-shirten met Via Lliure-opschriften en Catalaanse vlaggen. Veel mensen hadden ook een soort gekleurde pijl in hun handen - de kleur bepaalde, zo vertelde iemand me, welke soort onafhankelijkheid je juist wilde. 's Ochtends en 's middags hingen ze wat rond in de stad, maar rond 3u vertrokken ze massaal met de metro (en andere manieren waarschijnlijk) naar de Avenida Meridiana, de diagonale straat die het blokpatroon van Barcelona doorkruist.

Voor het stadhuis

In het park

Zoek de toeristen =)

Onderweg in de metro

Ik ging echter de andere kant uit - naar de luchthaven, om Olivia op te halen en van daar naar Sitges te reizen. Dus zag ik pas later, in de krant, wat voor een enorme optocht het geweest was. Fascinerend om te zien, jammer eigenlijk dat ik er niet bij was op dat moment (hoewel het er ook behoorlijk claustrofobisch uitziet).

Nog wat meer indrukken hier (bron):