Mijn vlucht van Beira naar Johannesburg, op weg naar België, gaat op maandagochtend. Dan moet ik ten laatste op zondagavond in Beira zijn. Dus waarom niet het aangename aan het aangename koppelen? Of ik misschien een weekendje mag komen logeren, vraag ik André - zeker in de winter kan je in Beira heerlijk opwarmen van de koude (frisse) winter in Chimoio. Maar André heeft andere plannen: aangezien hij bijna naar Maputo verhuist, wil hij optimaal genieten van de laatste weekends in het centrum van Mozambique. Samen met de portugese vriendenkring in Beira gaan ze kamperen bij de grotten van Gorongosa. Maar er kan altijd wel nog iemand extra mee...
De grotten liggen net buiten de grenzen van het nationale park van Gorongosa. Ze zijn ook wel bekend als de grotten van Codzo of Cheringoma.
In het heengaan rijden we jammerlijk verloren, waardoor 3 a 4 uur ineens 6 a 7 uur werden. Met 4 kinderen tussen de 1 en de 5 jaar, geen telefoonontvangst, Vasco die we ter plaatse zouden ontmoeten en locals die ons de ene keer de ene richting uitwezen en de volgende keer de andere (bleek dat er twee toegangswegen waren, maar een daarvan was niet meer toegankelijk met de auto), geven we het bijna op. Maar uiteindelijk loopt alles toch goed af, en komen we in de late namiddag aan bij de grotten.
Rosa met Inês en Nicolas op haar schoot
We nemen een eerste kijkje in de grotten, vooraleer we ons kamp opzetten.
Vasco, de gentleman op sokken
Kinderen komen water halen in de grotten
Dichtbij de grotten staan er enkele kleine rondavels voor toeristen. Wij nemen de vervallen bar in gebruik om onze tenten op te zetten. Het strooien dak is er compleet vanaf gevallen, maar met zijn platte bodem is het de ideale plek om de tenten op te zetten..
Inês, Nicolas en Maria João
En de kleine Enrique
Terwijl André en João met de chief onderhandelen over de kostprijs van ons bezoek (kosten voor een gids, om 's nachts te overnachten, voor brandhout, maar ook om de ceremonie uit te voeren om de geesten tevreden te stellen), maakt Vasco een vuurplaats
Zodat we even later kunnen genieten van een heerlijk kampvuur
De kinderen eten in de laadbak van de auto
De volwassenen rond het kampvuur
In het heldere licht van de maan gaan de avontuurlijken (inclusief ik) later op de avond de grotten verder verkennen.
De volgende ochtend zijn de kinderen al vroeg wakker
Ontbijt in de (al iets vuilere) laadbak
Tenten opruimen. Vasco's Quecha-tent was dan wel snel opgezet (of eerder: opgooit), hem terug opgevouwen krijgen is een ander verhaal. Niet minder dan 3 mannen en 1 vrouw zijn nodig voor het denkwerk =)
Na de ceremonie is het tijd voor het echte bezoek aan de grotten. Ze liggen verscholen in/onder het landschap, maar hebben op veel plaatsen openingen, waardoor je binnenin een prachtig lichtspel krijgt.
Steile afdalingen en rotsbeklimmingen, de kinderen hebben het naar hun zin
Het is eind mei, en er is genoeg water in het riviertje dat door de grotten stroomt om een duik te wagen
Vasco neemt dat ook letterlijk, maar verliest bij het duiken zijn bril. In het troebele water zijn we wel even zoet met het terugvinden van de voornoemde bril
Ook de kinderen spetteren er lustig op los
Alexandra, João en Enrique
Verdere verkenning van de grotten
Idyllisch... Zie je die zwarte lijn op de wand rechts? Dat is een gigantische kolonne mieren die allemaal dezelfde richting uitliepen, naar een van de bomen. Zou het zijn dat ze daar een nieuw kamp gaan opzetten?
Ook op een andere plaats nemen we nog een duik in het water
Wij gaan terug zoals we gekomen zijn, maar André vindt dat duidelijk te gewoontjes. Hij klimt via de boom en de rotsen naar boven.
Bedankt voor het fijne weekend! Het was een waardige start van de vakantie =)
No comments:
Post a Comment