Ouder bezoek

Ik lijk blijkbaar wel wat op papa, maar toch vooral op mama. Maar de meest gehoorde commentaar wanneer ik mijn ouders voorstel aan iedereen in Mozambique, is toch wel dat ze nog zo jong zijn. (Zie ik er misschien oud uit dan?)

Hun werkelijke leeftijd terzijde, voelen ze zich duidelijk nog niet te oud om - zoals gewoonlijk - de zotste dingen te bedenken en vervolgens ook uit te voeren. Niet alleen gingen we op een rubberbootje de zee op om walvissen, dolfijnen, walvishaaien en andere zeepracht te bewonderen, we hielpen ook een handje mee om zeevruchten te zoeken, speelden kokosnoten-petanque (inclusief zee-variant), bedachten Moz-be - een nieuwe hit in de kaartspelwereld, kregen papa zo ver dat hij mee ging snorkelen en in de golven spelen, hielden het eerste letter-laatste letter-spel meer dan een voormiddag vol, zochten de mooiste schelpjes (om dan degenen met pootjes er terug uit te filteren), lieten ons natspetteren door de prachtige watervallen, en genoten bovenal van de natuur- en mensenpracht van Mozambique. Nu nog snel wat zotte dingen bedenken voor de laatste daagjes!