Aangezien we met zoveel waren, was de dhow zo goed als gratis. De jongen die ons meenam meende me te herkennen - zou het echt dezelfde zijn als enkele jaren terug met Vanessa, of daarvoor met Angela? Het zou zomaar kunnen, ook Ilha is klein... In tegenstelling tot die keer met Angela legden de schippers de boot heel wat dichterbij aan; we moesten dus niet nog een uur wandelen. Waarschijnlijk was het tij ons dit keer beter gezind.
De boot vaart de baai over en meert dan aan de binnenkant van het schiereiland aan - daarom ook de vele mangroveplanten
We moeten nog een stukje te voet door het mangrovegebied
Praia das chocas is aan de oceaankant en heeft dus fijne golven om in te spelen. Snorkelen is dan weer niet aan de orde. Ik trok geen enkele foto van het strand, blijkbaar had ik het te druk met zwemmen en matapa eten. Een indruk van het internet die het strand goed weergeeft hieronder.
Als de avond valt wandelen we door dit magische landschap terug naar de boot
Het is al zonsondergang wanneer we vertrekken. Een groot deel van de weg leggen we dan ook in het donker af. Als je je handen in het water houdt, kan je de blauwe glinstering van lichtgevend plankton zien.
's Avonds is het feest in Ilha; het is bijna Pasen en er is een culinair festival georganiseerd. Jammer dat de stroom voor een groot deel van het festival het laat afweten, maar dat kan de pret niet drukken. Locals en toeristen smullen en genieten van een gezellige avond.
No comments:
Post a Comment