Vandaag ga ik eerst langs bij het gemeentebestuur van Chimoio. We kochten begin vorig jaar software voor het kadaster (want weet je nog), maar die staat nog niet helemaal op punt. Dus contacteren we regelmatig de software-ontwikkelaar om fouten op te lossen of verbeteringen aan te brengen, zodat het programma steeds beter is aangepast aan waar we het voor nodig hebben: de digitale inventarisatie van het kadaster en de berekeningen van de belasting op onroerend goed.
De nieuwe versie is net aangekomen (via email) dus installeren we die en bekijken de veranderingen (we hadden dit keer een hele lijst met voorstellen doorgegeven). Sommige dingen zijn onduidelijk, dus bellen we de ontwikkelaar die ons telefonisch instructies geeft.
Terug op kantoor is mijn volgende taak de EDB-minutes na te lezen. De wat? Ik ben in augustus verkozen tot lid van het participatieve comité (EDB) van de ontwikkelingshelpers, waarmee we een aantal keer per jaar met de leiding van mijn organisatie in Mozambique samenzitten om mogelijke verbeteringen voor te stellen en te discussiëren. We hadden een samenkomst in februari en Nina heeft het verloop van de vergadering op papier gezet. Om de beurt leest iedereen het na, om eventueel aanvullingen te doen of correcties te maken.
Daarna trek ik naar de provinciale dienst van het kadaster. De kadastrale diensten in het gemeentebestuur zijn relatief nieuw, daarvoor werd alles op provinciaal niveau behandeld. Ik denk dan ook dat zij de informatie hebben waar ik naar op zoek ben: de lokalisatie van "marcos geodésicos" in de buurt. Dat zijn merktekens op strategische plaatsen (bv. op de Cabeça do Velho), waarvan de coördinaten bekend en officieel zijn. Vrijdag wordt namelijk de hoge precisie GPS geleverd die we aankochten en gaat de training in het gebruik ervan door. Voor een correct gebruik moeten we onze eerste metingen vanop een van deze merktekens doen.
Volgende opgave: een formulier opstellen voor een auto-evaluatie van de taakomschrijvingen van het personeel van urbanisatie in Chimoio. Er zijn recent namelijk een aantal nieuwe mensen bijgekomen, maar hun taakomschrijving (of de nieuwe taakverdeling in zijn geheel) is nooit echt verduidelijkt. Daarom is het idee om eerst van het personeel te horen wat volgens hen hun belangrijkste en hun bijkomende taken zijn, wat ze al doen maar wat volgens henzelf eigenlijk niet binnen hun takenpakket valt en welke taken ze er eventueel nog bij kunnen nemen. Het idee is om met die auto-evaluatie samen te zitten met de directeur en de vereador van urbanisatie om te analiseren waar er mogelijkerwijs taken ontbreken of overlappen en op een participatieve manier tot een betere taakverdeling te komen.
Als laatste activiteit van de dag is er een vergadering gepland in Chimoio over het project met fondsen van de Europese Unie ivm. de verbetering van de levensomstandigheden in twee achtergestelde wijken. Het is een beetje jammer, de twee mensen die samen met mij het project uitwerkten, werken niet meer op dezelfde plaats, waardoor we het project nu met andere mensen opstarten: de nieuwe directeur, de vereador en de architect. Het geld staat al een tijdje op de bankrekening van het stadsbestuur, dus hoe sneller we starten, hoe beter. Samen nemen we het project door en werken we de eerstvolgende stappen uit: een team moet samengesteld worden, materiaal aangekocht en het project officieel gelanceerd.
Training in het gebruik van het programma - maart 2012
De nieuwe versie is net aangekomen (via email) dus installeren we die en bekijken de veranderingen (we hadden dit keer een hele lijst met voorstellen doorgegeven). Sommige dingen zijn onduidelijk, dus bellen we de ontwikkelaar die ons telefonisch instructies geeft.
Terug op kantoor is mijn volgende taak de EDB-minutes na te lezen. De wat? Ik ben in augustus verkozen tot lid van het participatieve comité (EDB) van de ontwikkelingshelpers, waarmee we een aantal keer per jaar met de leiding van mijn organisatie in Mozambique samenzitten om mogelijke verbeteringen voor te stellen en te discussiëren. We hadden een samenkomst in februari en Nina heeft het verloop van de vergadering op papier gezet. Om de beurt leest iedereen het na, om eventueel aanvullingen te doen of correcties te maken.
Daarna trek ik naar de provinciale dienst van het kadaster. De kadastrale diensten in het gemeentebestuur zijn relatief nieuw, daarvoor werd alles op provinciaal niveau behandeld. Ik denk dan ook dat zij de informatie hebben waar ik naar op zoek ben: de lokalisatie van "marcos geodésicos" in de buurt. Dat zijn merktekens op strategische plaatsen (bv. op de Cabeça do Velho), waarvan de coördinaten bekend en officieel zijn. Vrijdag wordt namelijk de hoge precisie GPS geleverd die we aankochten en gaat de training in het gebruik ervan door. Voor een correct gebruik moeten we onze eerste metingen vanop een van deze merktekens doen.
Voorbeeld van een hele mooie marco geodésico - in Mozambique zijn het vaak palen of soms zelfs gewoon een spijker in de grond geslagen (bron)
Volgende opgave: een formulier opstellen voor een auto-evaluatie van de taakomschrijvingen van het personeel van urbanisatie in Chimoio. Er zijn recent namelijk een aantal nieuwe mensen bijgekomen, maar hun taakomschrijving (of de nieuwe taakverdeling in zijn geheel) is nooit echt verduidelijkt. Daarom is het idee om eerst van het personeel te horen wat volgens hen hun belangrijkste en hun bijkomende taken zijn, wat ze al doen maar wat volgens henzelf eigenlijk niet binnen hun takenpakket valt en welke taken ze er eventueel nog bij kunnen nemen. Het idee is om met die auto-evaluatie samen te zitten met de directeur en de vereador van urbanisatie om te analiseren waar er mogelijkerwijs taken ontbreken of overlappen en op een participatieve manier tot een betere taakverdeling te komen.
Als laatste activiteit van de dag is er een vergadering gepland in Chimoio over het project met fondsen van de Europese Unie ivm. de verbetering van de levensomstandigheden in twee achtergestelde wijken. Het is een beetje jammer, de twee mensen die samen met mij het project uitwerkten, werken niet meer op dezelfde plaats, waardoor we het project nu met andere mensen opstarten: de nieuwe directeur, de vereador en de architect. Het geld staat al een tijdje op de bankrekening van het stadsbestuur, dus hoe sneller we starten, hoe beter. Samen nemen we het project door en werken we de eerstvolgende stappen uit: een team moet samengesteld worden, materiaal aangekocht en het project officieel gelanceerd.
Na mijn werk ontmoet ik Willemijn. We proberen elke woensdag met Vanessa, Veronika, Willemijn en mij samen te zitten om portugees te studeren, maar dat is er al enkele weken niet van gekomen en ook nu valt het eigenlijk in het water. Vanessa is in Duitsland, Veronika heeft het druk, Willemijn voelt zich niet zo lekker en mijn werk is een beetje uitgelopen. We koken vervolgens wel samen en Wouter (Willemijn's man) eet ook mee. Om de avond af te sluiten spelen we Rummikub - ons favoriete spelletje, wat intussen wel helemaal aangepast is aan onze eigen regels...
"Wat doe je daar eigenlijk?" "Hoe ziet een gewone werkdag er bij jou uit?" Vragen die ik niet gemakkelijk kan beantwoorden. En al zeker niet omdat - zoals bij velen - een "gewone" werkdag niet lijkt te bestaan. Maar in een poging om jullie toch een beetje een inzicht te geven in het (werk)leven in Mozambique, hield ik gedurende een week een 'dagboek' bij. Vandaag: woensdag.
Heerlijke postjes-reeks!
ReplyDeleteIk geniet om mee binnen te kijken in je leven door dit soort blogpostjes...
Soms ga ik wel eens denken dat je daar in luilekkerland zit (vanwege het mooie weer) maar er wordt duidelijk NIET stil gezeten in dat mooi-weer-landje!!!
Goed bezig zeg!!!