Monday, July 29, 2013

Thuis op bezoek

Ik ben een zondagskind... Wat een prachtige vakantie! Ik geniet er nog steeds van, gewoon door eraan terug te denken. Helaas, blog-gewijs niet ideaal: ik was te druk aan het genieten om foto's te trekken (gelukkig waren andere mensen alerter op Lore haar communie en in Mondo Verde). Maar toch een overzicht. 

In de luchthaven stonden mama en papa mij en mijn biafra-koffertje op te wachten...



Friday, July 26, 2013

Een groene wereld

Tijdens de vakantie gingen we ook met de familie op uitstap naar "Mondo Verde", een (pret-/dieren)park net over de grens in Nederland. Papa had helaas volleybalweekend en Karen moest het gras afrijden, maar voor de rest was de familie compleet.


Sunday, July 21, 2013

Johannesburg

Chimoio-Hasselt is niet helemaal vanzelfsprekend. Ik reis al op vrijdag met de auto naar Beira, om in het weekend de grotten van Gorongosa te bezoeken. Maandagochtend vertrek ik dan 's ochtends in Beira, ben in de namiddag in Johannesburg, de volgende ochtend in Cairo, om in de namiddag in Brussel aan te komen.

Ik boekte het gedeelte Beira-Johannesburg apart, en aangezien LAM (de Mozambikaanse luchtvaartmaatschappij) befaamd is wegens het niet naleven van de vluchturen, zorgde ik dat ik zeker genoeg tijd had tussen de twee vluchten: niet minder dan 9u. En hoewel we inderdaad met 2u vertraging aankomen, is er dus nog tijd genoeg om met de taxi een toertje te maken in Johannesburg. 


Een eerste zicht op Johannesburg centrum

De grotten van Gorongosa

Mijn vlucht van Beira naar Johannesburg, op weg naar België, gaat op maandagochtend. Dan moet ik ten laatste op zondagavond in Beira zijn. Dus waarom niet het aangename aan het aangename koppelen? Of ik misschien een weekendje mag komen logeren, vraag ik André - zeker in de winter kan je in Beira heerlijk opwarmen van de koude (frisse) winter in Chimoio. Maar André heeft andere plannen: aangezien hij bijna naar Maputo verhuist, wil hij optimaal genieten van de laatste weekends in het centrum van Mozambique. Samen met de portugese vriendenkring in Beira gaan ze kamperen bij de grotten van Gorongosa. Maar er kan altijd wel nog iemand extra mee...


Saturday, July 6, 2013

Communie

Wat was het een prachtige dag en een prachtig feest! Er was geen moeite gespaard en we werden danig in de watten gelegd. Ik genoot er met volle teugen van dat ik er ook bij kon zijn op Lore haar eerste communie. Samenzijn met de familie, spelen met de kindjes, Luna knuffelen, bijbabbelen met mamie en Lutgart, heerlijk eten, in het zonnetje zitten, natuurlijk ook springen op het springkasteel en de trampoline en nog zoveel meer: wat was dat heerlijk!

Het communie-varken

ID

Op de ene website stond te lezen dat je, als je in het buitenland woont, verplicht een identiteitskaart moest hebben; op de andere las ik dat het aangeraden was. Ik had er eigenlijk niet bij stilgestaan dat dat nodig zou zijn, ik heb toch een reispas? Mijn identiteitskaart verviel al midden vorig jaar, maar door een email van de ambassade over nieuwe procedures ivm. reispassen en identiteitskaarten, ging ik op zoek naar meer informatie en besloot ik dan toch maar een nieuwe identiteitskaart aan te vragen. In Mozambique heeft België enkel nog een ereconsulaat, alle andere zaken worden via de ambassade in Zuid-Afrika geregeld. Ik vind het best wel cool dat de plaats van afgifte Johannesburg is, niet?



Nu ja, wel nog niet zo cool als Willemijn, die eigenlijk Nederlands is, maar op wiens Mozambikaanse ID te lezen staat dat ze van Afganistan komt (onze theorie: het land werd niet aangepast, en alfabetisch is Afganistan het eerste land in de lijst). Toen ze ging reclameren, werd ze weggewuifd - Afganistan of Nederland, zoveel maakt dat toch niet uit? Uiteindelijk kon ze wel een brief bemachtigen waarin verklaard wordt dat ze uit Nederland afkomstig is. 

Tuesday, July 2, 2013

Rugzak

Bram's boekentasje bracht een leuke herinnering terug. Het was op vakantie in Malawi eind vorig jaar. Medereizigers Vanessa en André zijn echte bergliefhebbers, zoals hun Mount Gorongosa-avontuur al aantoonde. En - hoewel niet gepland - kunnen we, nu we er toch zijn, toch niet het Mulanje massief zomaar aan ons laten voorbijgaan?! Maar: Vanessa en André zijn allebei erg fit en échte berggeiten: ze rennen naar boven en springen nog sneller naar beneden - hoewel ze me erg hard proberen te overtuigen, denk ik dat het voor geen van de partijen een leuke ervaring zou zijn (als in: ik rood aangelopen en puffend en zwetend en 3 uur later; zij koud en ongeduldig en popelend om verder te gaan terwijl ik dringend wat moet uitrusten... of zo). Ze trekken er dus voor twee dagen op uit om Mount Sapitwa te beklimmen, met 3002 m de hoogste top in het massief. Ik blijf in de berghut en geniet van een fijn boek. 

Het Mulanje-massief torent boven de rest van het landschap uit

Ik aan de berghut