Aankomst op de Galápagos eilanden

Oktober 2016

Normaalgezien zou ik samen met collega en vriendin Alexandra gaan, maar op het laatste moment (we hadden onze vluchten, accommodatie en alles al geboekt) loopt het dan toch nog mis... Zó jammer! Ik had graag samen met haar de Galápagos eilanden ontdekt. Nu is het even wennen; het is immers alweer een hele tijd geleden sinds ik nog alleen gereisd heb. Ik heb dit keer (ik word al wat ouder :) ook telkens een kamer voor mezelf geboekt, dus geen dormitory meer. Dat is dadelijk toch heel anders, want dan leg je minder snel contact met mensen. Daar staat tegenover dat in de Galápagos alles erg strikt geregeld is om de natuur zo goed mogelijk in stand te houden, dus zijn er op elk eiland een beperkt aantal activiteiten te doen. Dat is: als je van eiland tot eiland gaat en telkens dagactiviteiten doet. De meer glamoureuze (en dus ook heel wat prijzigere) optie is om een cruise te doen - dan doe je waarschijnlijk andere dingen, maar daar heb ik dus geen ervaring mee. Sowieso is ook de eiland-hopping optie (als je dagtrips wil doen) ook al niet goedkoop. Voor de toeristische activiteiten is er slechts beperkte competitie en de prijzen zijn onderling duidelijk goed afgesproken; je hebt erg goede afpingel-vaardigheden nodig om korting te krijgen. Ook voor eten en drinken betaal je (en zeker in vergelijking met de rest van Ecuador) veel geld, vooral water is duur (want geïmporteerd). Gelukkig is de prijs van de accommodatie die ik vond dan weer wel toegankelijk, al heb je ook heeeel wat duurdere opties (als in: dicht bij de zee; met meer comfort dan enkel een bed en een badkamertje; met mooi uitzicht;... Maar uiteindelijk vallen al de plaatsen waar ik verblijf goed mee).

Mijn vlucht vanuit Quito gaat naar Baltra, een klein eilandje bij Isla Santa Cruz, waar ik eerst verblijf. Het dorpje op Santa Cruz, Puerto Ayora, is helemaal in het zuiden van het eiland, dus je moet eerst een hele tocht over het eiland doen eer je er aankomt.

Eerste blikken op de Galápagoseilanden, nog vanuit het vliegtuig. Het grotere eiland in de verte links is denk ik Santa Cruz; de vulkaan in de achtergrond is denk ik op het eiland Isabela. De eilandjes op de voorgrond heten denk ik Islas Daphne.

Prachtige baai op Baltra. 

Het landschap daarentegen is erg dor

We moeten met een bus tot aan deze zee-engte. Onderweg zien we al een iguana. Check! Dan blijkbaar (niemand weet het goed, maar we doen gewoon elkaar na, en dat blijkt de goede strategie te zijn) in een van de daar gelegen bootjes stappen.

Tijdens de oversteek

We zien al dolfijnen en ook de snuit van een zeehond. Wat spannend.

Op Santa Cruz aangekomen nemen we een andere bus tot aan het dorpje. Het is een goed uur rijden, en het landschap verandert heel wat. Het is (zoals alle Galapagoseilanden) een vulkanisch eiland en we rijden over de flank van de vulkaan naar het zuiden. Hogergelegen zitten we veel meer in de wolken (dat blijft een constante tijdens de hele vakantie: de wolken hangen heel duidelijk rond de eilanden), als we terug dalen (en langs de reuzeschildpadden passeren - check) wordt het gelukkig weer aangenaam warm.

Zicht vanuit het hotel: alweer een raar kasteel - het blijkbaar een trend in Ecuador :) 

Het hotel waar ik verblijf is anders ook al wel een beetje bizar in al zijn afgeronde vormen...

 

En ook buiten op straat vind je een collectie aan randomness :)

Ik eet in een bekend toeristenstraatje, waar ze de vis of kreeft voor je ogen grillen. Mmmmh!

Daarna wandel ik nog de pier op, waar pelikanen, zeehonden en mensen rustig door elkaar mengen - niemand heeft schrik van de ander. In het verlichte water zwemmen mini-haaitjes. Erg speciaal!

Dagje Quito

Oktober 2016

Op vrijdag moeten we allemaal wat bekomen van de conferentie. Veel mensen vertrekken ofwel al op vrijdag ofwel in het weekend; ook ik vertrek de dag erop - maar dan wel naar de Galápagos eilanden... 

De adoptie van de New Urban Agenda is voorpaginanieuws in Ecuador; ook binnenin is er nog een hele pagina aan besteed. 

We snuiven cultuur op tijdens een bezoek aan het museum over de schilder Guayasamin

Je kan ook zijn huis (met zwembad) bezoeken, vlak  naast het museum. 

Sfeerbeelden van onderweg

Interessant om te zien: de borden voor waar naartoe te vluchten in het geval van een aardbeving

Taxi met menselijke konijn-reclame

Zotter dan dat wordt het (hopelijk) niet: een bizar geel kasteel met rode kantelen

Toch nog een heleboel mensen bijeen gevonden voor het avondmaal. En dat met op de achtergrond de Jeux Interdits en andere klassiekers...

Tijd voor de Galápagos: afdaling terug richting luchthaven

Ook op de luchthaven denken ze nog aan ons :)

Habitat III: Dag 4

Oktober 2016

De laatste dag van de conferentie. Je ziet en voelt ook al wel wat conferentie-moeheid. Het voornaamste doel van de conferentie, het goedkeuren van the New Urban Agenda, wordt gehaald. Het document was voor het begin van de conferentie al zo goed als af, maar tijdens de conferentie zijn er blijkbaar wel nog wat punten of komma's veranderd.

Wij beginnen de dag met een door IHS samen met OECD en UN-Habitat georganiseerd trainingsevent met de titel "Enabling Institutional Change through National Urban Policies". We willen een interactieve sessie houden, maar het theaterzaaltje dat we daarvoor ter beschikking hebben gesteld gekregen laat dat amper toe. We moeten al onze fantasie gebruiken om toch de gewenste 6 lokaties voor discussies in kleine groepen te organiseren. Uiteindelijk wordt het een goede sessie waarin ik ook een beetje behulpzaam kan zijn.

In het algemeen is er weinig protest geweest tegen de conferentie - of is het eerder dat we dat wegens beveiligingsbubble gewoon niet opgemerkt hebben? Op weg naar de expositie komen we deze betogers tegen, die vinden dat de rechten van armen, vrouwen en andere benadeelde groepen beter gegarandeerd moeten worden.

In de namiddag is er niets superinteressants meer, dus besluiten Maartje en ik om al de toerist uit te hangen. We nemen de teleférico naar 4050 meter om daar van een adembenemend uitzicht over Quito en de omliggende vulkanen te genieten.

Ingezoomd op het conferentiecentrum (het ovalen gebouw links in het midden) en de expositieruimte (nog net een stukje zichtbaar van de witte tentdaken achter het gebouw onder constructie met groene stellingen rechtsonder op de foto)

Je kan ook nog verder naar boven wandelen, maar het weer ziet er een beetje dreigend uit, Maartje is niet bepaald in een wandeloutfit op haar nette schoenen (ik met mijn sportschoentjes ben ook niet veel beter), we hebben amper water bij en door de ijle lucht zijn we sowieso na 20 stappen naar boven al buiten adem.

Aan de voet van de Teleférico ligt ook een klein pretpark

Tegen de avond zijn we terug in het centrum en brengen we ook nog snel een bezoekje aan de Catedral Metropolitana de Quito, waar we ook op het dak mogen. Leuk!

Ik stootte mijn hoofd serieus aan een onzichtbare metalen staaf op de terugweg naar beneden, maar het uitzicht was het waard (en ook het meisje in het rare pak dat ons rondleidde - zij verbeeldde de dood; een jongen die ook rondleidingen deed was verkleed als kip; blijkbaar zijn dat symbolen van de stad (of van de kerk? Ik ben het alweer vergeten))

Habitat III: Dag 3

Dag drie begon voor mij met het bijwonen van een trainingssessie rond het thema "Scaling Up Inclusive and Affordable Housing in the New Urban Agenda: Land Use Regulation Challenges for Socially inclusive and Sustainable Cities", met sprekers van het Lincoln Institute of Land Policy en ex-collega Claudio. Erg interessant.

Claudio aan het woord, zijn collega panelist neemt even een foto van het publiek :)

Uiteenzetting door Prof. Dr. Cynthia Goytia

Tijd om de marketingafdeling van de conferentie te bewonderen. Het is erg mooi en leuk gedaan, maar ik laat me toch niet verleiden. In het midden op de foto ook nog oud-IHS-student Ricardo.

Tijdens de lunch is het dan tijd voor de presentatie van de publicatie van het N-AERUS netwerk in samenwerking met Cities Alliance onder de titel "N-aerus Recommendations for the new Urban Agenda". De drie verschillende delen worden gepresenteerd door Anna (met wie we ook samenwerkten voor het onderzoek in Mozambique); Sukanya (waarmee we net een voorstel indienden); en Paola (waarmee we al langer samenwerken voor thesis supervisie). Handig, die netwerken :)

In de namiddag bereiden we ons zorgvuldig voor voor "ons" event - georganiseerd door IHS. Veronica modereert de sessie en een aantal andere medewerkers zitten in het panel. We nodigden ook collega's van andere universiteiten, overheid en niet-gouvernementele organisaties uit om in het panel te zetelen. De titel van de sessie is "Changing Capacity Building: Decentralising Urban Learning for Today’s Cities" en reflecteert over hoe kennis en vaardigheden op een degelijke manier kunnen aangeboden worden zodat capaciteitsontwikkeling op lokaal niveau kan plaatsvinden (wat niet wil zeggen dat (al) het aanbod noodzakelijk gelokaliseerd moet worden, maar ook via andere kanalen kan aangeboden worden). We willen een interactieve sessie houden, waarin het publiek niet alleen ook aan het woord komt, maar we de kennis samen ontwikkelen. Helaas is het panel veel te groot en duurt het presentatie-gedeelte van de sessie veel te lang, zodat er geen tijd meer overblijft voor het interactieve deel. Mijn rol als moderator van een kleine groep komt daardoor te vervallen. Volgende keer dan maar?

Oud-IHS-student Cristina uit Ecuador en collega Veronica bij de voorbereidingen

De zaal netjes voorbereid met papier op de muren voor interactie. 

Het eerste van de drie panels. 

De zaal is niet vol (het is dan ook een grote zaal), maar er is (zeker voor een sessie op donderdagnamiddag van 4u30 tot 6u30) toch nog interesse

's Avonds is er in het Nationale Theater ook nog een gigantische sessie met Jean Clos, het hoofd van UN-Habitat, Saskia Sassen (aan het woord op het podium), Richard Burdett en Richard Sennett.

Het was een lange dag. Maar in het centrum van Quito is de nacht nog lang niet afgelopen: er is een lichtspektakel georganiseerd dat plaatsvindt op verschillende plekken in de stad en de mensen zijn er massaal op uitgetrokken om die te bekijken. Ik zie het helaas niet, maar volgens anderen is het blijkbaar wel echt de moeite waard.

Building the city on urban knowledge

Oktober 2016

We waren ook ter plaatse om onszelf en de evenementen die we organiseerden wat te promoten. Een van de manieren daarvoor was een kartonnen flyer die we lokaal hadden laten drukken, met uitgesneden sleuven. Het idee was dat mensen erop een boodschap achterlieten van wat zij dachten dat er nodig was om de New Urban Agenda te implementeren, en daarmee de "city on urban knowledge" te bouwen. Het idee werkte, na een klein beetje een aarzelende start, erg goed. Leuk om te zien hoe de stad elke dag zich uitbreidde.

Alex met een eerste experiment in de hotelkamer

Het begin van de stad

Dag 1

Dag 3

Dag 4